"Ural-5920" - yollara ihtiyaç duymayan bir araba

2024 Yazar: Erin Ralphs | [email protected]. Son düzenleme: 2024-02-19 19:55

Paletli kar ve bataklık aracı "Ural-5920" ilk olarak 1985 yılında Miass'taki otomobil fabrikasının konveyöründen çıktı. Konveyörün ana amacı, -40 ila +60 santigrat derece arasındaki hava sıcaklıklarında, bataklık ve karlı alanlar dahil olmak üzere özellikle zorlu arazilerde malların taşınmasıydı.

Arazi aracının açıklaması

Araba, vagon şemasına göre monte edilmiş bir yapıydı, yani arabanın kabinindeki sürücü ve yolcu doğrudan ön tekerleklerin (bu durumda paletlerin) üzerine yerleştirildiğinde.

Aynı zamanda, "Ural-5920" yapısal olarak yatay olarak iki bölüme ayrıldı:

1. Üzerine motor, kabin, kargo platformu ve şanzıman elemanlarının monte edildiği çerçeve.
2. Çerçevenin tüm bileşenleriyle birlikte monte edildiği iki ayrı paletli kamyon olan alt takım.

Arabanın sürülebilirliğinin yanı sıra büyüklerin üstesinden gelme yeteneğiarazi geçişleri, arabaları dikey bir eksen etrafında döndürme olasılığının yanı sıra uzunlamasına yönde hareket etme (sallanma) yetenekleriyle sağlandı.

Burulma tipi süspansiyon, kar ve bataklık aracı için iyi bir sürüş pürüzsüzlüğü sağladı. Palet makaraları, boşluğu hava yerine süngerimsi bir kütle ile doldurulmuş lastikli tekerleklerdi. Mukavemeti artırmak ve gerilmeyi az altmak için paletlerin kendisi çelik kablolarla güçlendirildi.

Ural-5920: özellikler

• Taşınan malların maksimum ağırlığı 8 tondu.
• Arazi aracının kütlesi 22,5 tondur.
• Makine tamamen yüklendiğinde toprak yüzeyindeki ortalama özgül basınç 0,22 kg/cm2'dir.
• Sert zeminde hız sınırı 30 km/s'dir.
• 100 km'de ortalama yakıt tüketimi 100 litredir.
• Tırmanabilirlik - %58.
• Aşılması gereken su bariyerinin derinliği 1,8 metredir.
• Güç ünitesinin gelişmiş gücü - 210 l / s.

"Ural-5920" oldukça başarılı bir makine olduğu ortaya çıktı ve genellikle özelliklerinde yabancı meslektaşlarını geride bıraktı. Ancak bundaki değer, yalnızca kısmen Ural Otomobil Fabrikası tasarımcılarına aittir. Aslında arazi aracının mucitleri tamamen farklı insanlardı.

Arazi aracı üzerinde çalışmaya başlama

İyi bir taşıma kapasitesine sahip yeni bir kar ve bataklık aracı oluşturma sorunu 1960 yılında ortaya çıktı. O zaman, SSCB'de ıssız bölgelerin aktif gelişimi başladı ve yurtdışındaki nakliyecilerin satın alınması, yüksek maliyetleri nedeniyle kârsızdı. Bu nedenle, üst yönetim yerli bir arazi aracı yaratmaya karar verdi. NAMI tasarımcıları ilgili talimatı aldı. Ve işi hızlandırmak için, bir örnek için tabiri caizse ithal makinelerin birkaç kopyası hala satın alındı. Aynı zamanda, yerli arazi aracı, "yabancılardan" özellikler açısından daha düşük olmamasına ek olarak, mevcut seri araçlar altında mümkün olduğunca birleştirilmesi gerekiyordu. Bu, bir arazi aracının üretiminin, halihazırda üretilmiş bileşenleri ve montajları kullanmasına izin verecektir. Ek olarak, bu, yeni ve üretim modellerinin bileşenlerinin kimliği nedeniyle, yeni nakliyeci için sürücülerin eğitim sürecini kıs altacaktır. Yani, geleneksel kamyonları kullanma deneyimi olan herhangi bir sürücü arabayı kullanabilir.

Arazi aracının geliştirilmesi 1970 yılında başladı ve 1972'de NAMI-0157 BK endeksini alan deneysel bir kar ve bataklık aracı ortaya çıktı.

Ural-5920: fabrika modelleri ve prototipler

NAMI-0157 BK, seri URAL-375D temelinde oluşturulmuştur. Yukarıdan bağlanan, motordan başlayarak çerçeve ve kabin detaylarıyla biten hemen hemen her şey, URAL tabanından ödünç alındı. Tahrik aksları ZIL'den alındı. Orijinal tasarım çözümü, çift tırtıllı kamyonlarda bulunan kauçuk silindirler ve zincir dişlileriydi.

Konveyörün testleri, yönüngeliştirme mühendislerinin kar ve bataklık aracını oluştururken hareket ettirdiği, doğru. Bazı iyileştirmelerden sonra, NAMI-0157M işaretli iki arazi aracı örneği daha ortaya çıktı. Ural-5920 kar ve bataklık aracının prototipi NAMI-0157 oldu.

1974 yılında Ural Otomobil Fabrikası'na geliştirilen makinelerin seri üretime geçmesi için tüm belgeler verildi.

Ancak kar ve bataklık aracını konveyöre koymadan önce, tesis Tyumen bölgesindeki testler sırasında test için beş deneysel araç "Ural-NAMI-5920" üretti. Prototiplerin yerleştirildiği koşullar, kısa sürede bir takım eksiklikleri ortaya çıkardı, yani silindirlerin iki sıralı düzenlenmesi, aralarındaki boşluğun kirle tıkanmasına neden oldu. Bunun sonucu, tırtıl izinin inişiydi. Ayrıca testler, arazi aracının arazi kabiliyetini az altan yetersiz miktarda boşluk olduğunu ortaya çıkardı. Sonuç olarak, deney arabaları planlanan 6.000 km'lik koşu yerine sadece yarısını geçti ve ardından revizyon için fabrikaya geri gönderildi.

Kusurları giderilmiş ve tamamen seri üretime hazır aşağıdaki numuneler "Ural-5920" fabrika endeksini aldı.

Başarısız dizi

80'lerin gelişiyle birlikte ülke ekonomisi gerilemeye başladı ve planlanan seri kar motosikleti üretimi hiçbir zaman gerçekleşmedi. Kar motosikletlerinin yüksek talep görmediği ortaya çıktı. Ural-5920'nin hiçbir avantajı, analogların maliyetinden önemli ölçüde düşük olan arabanın fiyatı alıcıları çekmedi. Talep edilen yıllık hacim8000 arabada (70'lerde planlanmıştı), 80'lerde 150 parça ile sınırlıydı. Sonuç olarak, konveyör üretiminden çıkarılan konveyör, çok maliyetli olan kızağa aktarıldı. Sonuç olarak, bu durum Ural-5920'nin üretiminin tamamen durmasına neden oldu.

Kar ve bataklık aracının dönüşü

"Ural-5920" üretimi Miass'ta olmasa da Yekaterinburg'da "Kıta" özel araç fabrikasında yalnızca 2002'de yeniden başladı. Tesis mühendisleri, konveyörün operasyonel özelliklerini iyileştiren temel tasarımda bir dizi değişiklik yaptı. Arazi aracı motoru, daha güçlü bir YaMZ-238 M-2 ile değiştirildi. Döner mekanizma yeni hidrolik aldı. Tırtıllar ayrıca modern malzemelerden yapılmış, güçlerini ve buna bağlı olarak hizmet ömürlerini arttırmıştır. Tüm bu değişiklikler makinenin taşıma kapasitesini artırırken, toprak yüzeyindeki basınç katsayısı değişmemiştir. Tesis, uygulama kapsamını artıran çeşitli varyasyon ve düzenlerde arazi araçları üretmeye başladı. Böylece "Kıta"nın çabaları sayesinde "Ural-5920" yeniden canlandı.