Kendinden tahrikli şasi VTZ-30SSh. Traktör T-16. Yerli kendinden tahrikli şasi

2024 Yazar: Erin Ralphs | [email protected]. Son düzenleme: 2024-02-19 19:50

SSCB'nin en büyük traktör fabrikalarından biri Kharkov şehrinde bulunuyordu. İşletmeye, 60'ların ortalarından Kharkov Traktör Kendinden Tahrikli Şasi Fabrikası (KhZTSSh) olarak değiştirilen Kharkov Traktör Montaj Fabrikası adı verildi. Tesisin ana ürünleri, yerli tasarımlı kendinden tahrikli şasiydi.

Makine yapısı

Yapısal olarak makine, çekici birimleri kullanılarak yapılmış motorlu bir araçtır. Kendinden tahrikli şasi T 16, sürücü koltuğu güç ünitesinin üzerinde yer alacak şekilde arka motor şemasına göre yapılmıştır. Motora, yerleşik bir gövdenin veya çeşitli özel ekipmanların montajı için temel görevi gören kısa bir boru şeklindeki çerçeve eklenmiştir. Fotoğraf, gerçek kullanımda tipik bir T 16 şasisini göstermektedir.

Bu düzenleme sayesinde, şasi sürücüsü ekili alanı ve ataşmanları iyi bir şekilde görüyor. Makinenin ağırlık merkezi, yüzeyde güvenilir bir tutuş sağlayan sürüş arka tekerleklerinin eksenine kaydırılır. Şanzıman üzerinde çeşitli aksesuarları sürmek içinPTO'ları kurmak için en fazla üç nokta vardır. Sabit kurulumları sürmek için bir tahrik kasnağı kullanılabilir. Ayrıca şasi bir hidrolik sistemle donatılabilir.

Şasi, bir boş altma platformu, tarım veya belediye ekipmanı, yolların onarımı ve bakımı için tesisler ile donatılabilir. Şasinin maksimum yük kapasitesi bir tona kadardır. Makinenin başlangıçta tarımda kullanılmak üzere yaratıldığına dikkat edilmelidir. 56 cm'ye yükseltilen şasi yerden yüksekliği üzüm mahsullerinin işlenmesine olanak tanır.

Traktörün kendinden tahrikli şasisi T 16, dünyanın en büyüklerinden biri haline geldi - toplamda 600 binden fazla makine üretildi. Şasinin karakteristik görünümü için, SSCB "Drapunets" veya "Dilenci" de ortak takma adları vardı. Makinenin genel görünümü fotoğrafta gösterilmiştir.

Şasi tekerlekleri

Lastik boyutları üretim sırasında değişmedi. Sürüş tekerleklerinin boyutu 9, 50-32, direksiyon ön tekerlekleri - 6, 5-16. Ön lastikler yüksek yük altında çalıştığı için güçlendirilmiş bir yapıya sahipti.

Tüm tekerleklerin izi, makinenin uygulama aralığını genişletmeyi mümkün kılan dört sabit değere ayarlanabilir. Ayara bağlı olarak, arka tekerleklerin iz mesafesi 1264 ile 1750 mm arasında, ön tekerlekler - 1280 ile 1800 mm arasında değişiyordu.

Motor ve birimler

Şasi, dört zamanlı, iki silindirli, hava soğutmalı bir dizel motordan güç aldı. İlke, motorun tasarımında uygulandıön odada bir karışımın oluşumu. Ön oda, blok kafasına bastırılan ayrı bir parça olarak yapılmıştır. Ön odanın boyutu, yanma odasının toplam hacminin üçte birinden biraz fazlaydı.

Motorun ana parçası, önüne eksantrik mili tahrik dişlilerinin alüminyum muhafazasının takıldığı bir dökme demir karterdi. Eksantrik mili, standart olmayan bir çözüm olan bilyalı yataklara monte edildi. Muhafazanın çıkarılabilir dış kapağında, yağ doldurmak için bir boyun ve bir karter havalandırma havalandırması vardı. Motorun ön tarafında jeneratör ve fan için bir kayış tahriki vardı. Tahrik, dizel krank milinin ön ucundaki bir kasnaktan gerçekleştirildi. Motorun karşı tarafında, elektrikli marş motorunun takılı olduğu bir volan muhafazası vardı. Motorun genel görünümü fotoğraflarda gösterilmiştir.

Karterde silindirleri takmak için iki, valf kılavuz çubukları için dört ve silindir saplamaları için sekiz delik vardı. Dökme demir silindir, soğutma kanatçıkları geliştirmişti. Silindirin iç yüzeyi buna göre işlendi ve çalışma yüzeyi oldu. Her silindirin soğutma kanatlı ayrı bir kafası vardı. Başın ilk versiyonları dökme demirden yapılmış olabilir. Üretimdeki dökme demir parçalar hızla alüminyumla değiştirildi. Malzemenin değiştirilmesi sayesinde yanma süreçlerini optimize etmek ve motorun yakıt verimliliğini artırmak mümkün oldu. Her bir kafa ve silindir seti, kartere dört saplama ile bağlandı.

Motor, bir muhafaza ve deflektörler aracılığıyla yönlendirilen eksenel bir fandan gelen hava akışıyla soğutuldu. D 16 motorunun erken bir modelinde hava akışı yalnızca deflektörler tarafından yönlendiriliyordu. Akış hızı, hava girişine girişteki özel bir kısma valfi ile kontrol edilebilir. Dışarıda, karter üzerine iki pistonlu bir yakıt pompası ve iki yağ filtresi yerleştirildi - ince ve kaba. Pompa standart olarak bir hız kontrol cihazı ile donatılmıştır. Yakıt beslemesi, sürücü koltuğunun altındaki depoda bulunur.

İletim

Motor, yedi vitesli düz şanzıman ile donatılmıştır. Kutunun bir geri vitesi var. Çok sayıda vites nedeniyle, şasi çok çeşitli hızlarda çalışabilir ve önemli bir çekiş gücü geliştirebilir. Şanzıman, krank karterinin uzunluğunu az altmayı ve torku diferansiyele iletmek için silindirik dişliler kullanmayı mümkün kılan enine bir şaft düzenine sahiptir.

Erken sürümler

KhZTSSH fabrikası, 1961'de T 16 adı altında ilk şasi modelinin üretiminde uzmanlaştı. Tasarım gereği, araba DSSh 14'ün önemli ölçüde modernize edilmiş bir versiyonuydu. İlk versiyon küçük miktarlarda üretildi ve sadece 6 yılda 63 binden biraz fazla araba monte edildi. Aşağıdaki DSSh 14'ün fotoğrafı (Peter Shikhaleev, 1952 arşivinden).

İlk şasi arasındaki farklardan biri, yaklaşık 16 hp güce sahip dizel D 16'dır. Şanzımanda iki PTO vardı -ana ve senkron. Dışarıdan, şasi bir sürücü kabininin olmamasıyla ayırt edildi, çıkarılabilir yaylarda sadece hafif bir tente vardı.

İlk yükseltme

Kendinden tahrikli şasinin erken versiyonunun ana eksikliklerinden biri motor gücünün olmamasıydı. Bu nedenle, 1967'de 25 beygir gücünde bir dizel motor takılarak araba modernize edildi. Bu sayede arabanın maksimum hızını artırmak ve açıklığı artırmak mümkün oldu. Yeni model, iki kapılı kapalı bir kabin ile donatılabilir. Kabin tavanı brandadan yapılmıştır.

Şasinin yükseltilmiş versiyonu T 16M adını aldı ve 1995 yılına kadar montaj hattında kaldı. Bu süre zarfında tesis, makinenin 470 bin kopyasını bir araya getirdi. Fotoğraftaki T 16M şasisinin genel görünümü.

İkinci yükseltme

80'lerin ortalarında, şasi, sürücü için tamamen metal bir kabin ve 25 hp gücünde yeni bir dizel motor D 21A aldı. Makine bileşenlerinin kapsamlı bir revizyonu gerçekleştirildi, bu da kaynağı artırmayı ve bakımın emek yoğunluğunu az altmayı mümkün kıldı. Bu modelde, dişli kutusuna üç PTO şaftı getirildi. Bu varyant T 16MG adını aldı ve 1995 yılına kadar T 16M ile paralel olarak üretildi. Fotoğraf, T 16MG'nin tipik bir kopyasını göstermektedir.

Yeni makinede çok daha iyi veriler vardı. Daha esnek bir dizel motor, daha düşük bir vites kullanarak otomobilin minimum hızını 1,6 km / s'ye düşürmeyi mümkün kıldı. Bu şasi sayesinde yol ve tarım işlerinde popüler hale gelmiştir. ÜzerindeT 16M, bir hidrolik silindir tarafından tahrik edilen gövdeyi yatırma özelliğini tanıttı.

Yüksek Güçlü Kasa

1960'larda, daha güçlü traktör birimleri kullanılarak biçerdöverler ve kendinden tahrikli şasiler için merkez tasarım ofisinde birkaç makine projesi oluşturuldu. Şasi, çeşitli kombine üst yapıları barındıracak şekilde tasarlanmıştır.

Bu ürünlerden biri, 1965 yılında Taganrog fabrikasında üretimine başlanan SSh 75 "Taganrozhets" ünitesiydi. Yapısal olarak, makine, motorun, şanzıman ünitelerinin, kabinin ve hidrolik tahriklerin olduğu tekerlekler üzerinde bir çerçeveydi. SSH 75, dört silindirli 75 beygir gücünde sıvı soğutmalı SMD 14B dizel motorla donatıldı. Hayatta kalan "Taganrog"lardan biri fotoğrafta gösterilmektedir.

Tarımsal kendinden tahrikli şasi üretimi 70'li yılların başına kadar devam etti, toplamda yaklaşık 21 bin araç üretildi. Aynı fabrikada çeşitli tamamlama makineleri için ataşmanlar üretildi. Askı tipine bağlı olarak kabin, şasi üzerinde farklı bir noktada durabilir. Montaj noktaları, ön aks üzerinde veya yanal olarak tahrik tekerleklerinden birinin üzerinde ortalanmıştır. Örneğin, NK 4 biçerdöverini kurarken kabin yan taraftaydı ve HC 4 damperli gövdeyi kurarken ortada, yönlendirilen tekerleklerin üstündeydi.

Modern seçenekler

Şu anda Vladimir'deki traktör fabrikası, ekonominin çeşitli sektörlerinde özel işler yapmak için evrensel bir araç olan VTZ 30SSh şasisini üretiyor. Talep üzerine makine çeşitli ekipmanlarla donatılabilir.uygulama yelpazesini genişletmek için. Yüksek yerden yükseklik sayesinde şasi 0,5 metreye kadar derinlikte su engellerini aşar.

Makine ilk olarak 1998'de ortaya çıktı. Şasi tasarımı 2032 traktöre dayanmaktadır ve T 16 şasisine çok benzemektedir. VTZ 30Sh arasındaki fark arka motor ve şanzımandır. Sürücünün konforunu artırmak için kabinde havalandırma ve ısıtma sistemi bulunur. Düz ön ve arka camlar sileceklerle donatılmıştır. Standart donanımda şasi, 2,1 m uzunluğunda ve yaklaşık 1,45 m genişliğinde çelik bir yan platform ile birlikte gelir. Platform, alçak kenarlara sahiptir ve 1000 kg'a kadar çeşitli kargoları tutabilir. Aşağıdaki fotoğrafta Vladimir şasi.

Güç ünitesi olarak, D 21A'nın modernize edilmiş bir versiyonu olan 30 beygir gücünde bir dizel D 120 kullanılır. Şanzımanın altı hızı ve geri dönme yeteneği vardır. Hız aralığı 5,4 ila 24 km/s arasındadır. Kutu üzerinde yalnızca bir bağımsız PTO vardır.