Arazi aracı "Kharkovchanka": cihaz, teknik özellikler, çalışma özellikleri ve fotoğraflarla incelemeler

2024 Yazar: Erin Ralphs | [email protected]. Son düzenleme: 2024-02-19 19:38

Geçen yüzyılın 50'li yıllarında, Sovyet kutup kaşifleri Antarktika'yı aktif olarak keşfetmeye başladılar. Bu amaçlar için, mevcut ekipman zorlu çalışma koşullarına dayanamadığından özel güvenilir nakliye gerekliydi. Bu gereksinimleri karşılayan, son derece düşük sıcaklıklarda çalışabilen ilk makine, Kharkivchanka arazi aracıydı. Bu tekniğin özelliklerini ve özelliklerini düşünün.

Yaratılış Tarihi

Ayrı olarak, söz konusu makinenin öncülüne dikkat çekmekte fayda var. 1957'de, PT-76 tankının tabanına dayanarak Penguen bataklığı geliştirildi ve hızlı bir şekilde oluşturuldu. Off-road ekipmanının bu temsilcisi, Antarktika genişliklerinin geliştirilmesinde çok yardımcı oldu. Ünite, iyi çalışan bir kaynağa sahip güvenilir bir makine olduğunu kanıtladı. Ancak tasarımında iki önemli dezavantaj vardı: uzun mesafeler kat etmesi amaçlanmamıştı ve içerisi sıkışıktı.

Arazi aracı "Kharkovchanka"bu dezavantajları kaybettik. Araba daha konforlu ve ferah hale geldi, bu da yolda uzun zaman geçiren büyük insan gruplarını transatlantik seferlere göndermeyi mümkün kıldı. Bazı uzmanlar, makineyi kutup iklimlerine yönelik bir kar kruvazörüne benzetiyor.

Açıklama

Yeni makine, "Ürün No. 404-C" projesinin bir parçası olarak yapılmıştır. Ekipmanın oluşturulması, Kharkov'daki nakliye inşaat tesisinde gerçekleşti. Topçu ihtiyacına yönelik ağır traktör AT-T, tasarım için temel alındı. Tabanı birkaç silindirle arttırıldı, çerçevenin içi boş ve tamamen sızdırmaz olduğu ortaya çıktı. Ön kısmına 12 silindirli bir dizel güç ünitesi yerleştirildi. Beş vitesli bir şanzıman, yağ depoları, kontroller ve bir ana yakıt deposu da oraya yerleştirildi.

Kharkivchanka arazi aracının diğer sekiz yakıt deposu orta çerçeve bölmesine yerleştirildi. Toplam kapasiteleri 2,5 bin litre idi. Arkada, saatte 200 metreküp sıcak hava kapasiteli ısıtıcılar ve ayrıca yüz metrelik güçlü bir vinç monte edildi. Sonuç olarak, zeminin altındaki büyük parçaların genel yerleşimi, yolcu modülleri için daha fazla alan boş altmayı ve toplam yüksekliği neredeyse dört metreye ulaşan ekipmanın ağırlık merkezini önemli ölçüde az altmayı mümkün kıldı.

Tasarım ve ekipman

Arktik arazi aracı "Kharkovchanka"nın boyutları etkileyici. Aracın uzunluğu 8500 milimetre, genişliği ise 3500 mm idi. İçerideki dikdörtgen tek hacimli gövde, tavan yüksekliği 2,1 m olan toplam 28 "kare" alana sahip bir oda ile donatıldı Bu boyutlar, ekibin kabin içinde serbestçe hareket etmesini mümkün kıldı. Belirtilen alan, koşu bloğundan dikkatlice izole edilmiş, ciddi izolasyona sahip ve özel bölmelere ayrılmıştı.

Arazi aracı "Kharkovchanka" içinde, motorun üstündeki ön kısımda, navigatörün ve sürücünün çalıştığı bir kontrol odası sağlandı. Sağ tarafta (seyahat yönünde), o sırada en modern ekipmanla donatılmış bir radyo merkezi bulunuyordu. Soldaki bölmenin arkasında sekiz kişilik bir uyku odası ve arkasında bir gardırop odası vardı. Düzen, mutfağın (kadırga) düzenlenmesi için bile sağlandı. Bununla birlikte, tam teşekküllü pişirme için uygun değildi, daha çok konserve yiyecekleri ısıtmak için kullanıldı. Bu bölmenin arkasında ısıtmalı bir tuvalet bulunuyordu. Makinenin tasarım özellikleri arasında küçük bir çamaşır kurutma makinesinin yanı sıra iniş ve çıkış sırasında havayı soğutmamayı mümkün kılan bir giriş holü bulunuyordu.

İşlem

Antarktika arazi tipi "Kharkovchanka" aracının gevşek kar koşullarında çalışması amaçlandığından ve bileşimi kumdan daha düşük sertlikte olmadığından, "hızlı kumlar" oluşturarak, tasarımcılar pistlerde ciddi bir revizyon yaptılar. Elemanların kar katmanlarıyla en ufak temastan batmasını önlemek için genişlikleri 1000 milimetre olurken, her pistte bir kar kancası takıldı.

Bu karar büyümeyi mümkün kıldıarabanın kelimenin tam anlamıyla kabuğunu ısırmasına izin veren çekiş gücü. Kancaların ek işlevleri vardır. Tekniğin gerekirse su engellerini aşmasına yardımcı oldular. Kharkivchanka arazi aracı amfibi sınıfına ait olmamasına rağmen, suda belirli bir mesafeyi kolayca yüzebiliyordu. Burada, arabanın zemin seviyesinin altına batmadığından emin olarak sürücüye ve gezgine özel dikkat gösterilmesi gerekiyordu. Yüzdürme parametresi, içi boş ve sızdırmaz bir çerçeve tarafından sağlandı.

Motor hakkında

Aşağıdakiler, belirtilen ekipmanı harekete geçiren güç ünitesinin ana parametreleridir:

• eşdeğer güç derecesi - 520 "at";
• Gücü ikiye katlamak için türbin süper şarj cihazlarının varlığı;
• yakıt türü - dizel yakıt;
• çalışma/maksimum hız - 15/30 km/s.

Kharkivchanka Antarktika arazi aracının motoru (aşağıdaki fotoğrafa bakın) otomobilin kendi ağırlığını (yaklaşık 35 ton) kolayca taşıdı ve ayrıca 70 tona kadar bir römork çekmeyi mümkün kıldı. Çoğu zaman, bunlar yakıtlı konteynerlerdi, çünkü bu tür seferlerde en önemli kargo. Toplam hacim içindeki payı yaklaşık %70 idi. Kızak treninin bir parçası olarak hızın yaklaşık 12-15 km/s olduğunu belirtmekte fayda var.

Tasarım özellikleri

Tasarımın nüanslarından, varlığı vurgulanmalıdır.sabit bir sıcak hava kütlesi akışına sahip nem emiciler. Bu, pencerelerin olası donmasını önlemeyi mümkün kıldı. Modern otomotiv muadillerine benzer şekilde ön camlarda elektrikli ısıtma sağlandı. Söz konusu makinenin jeneratörü saatte yaklaşık 13 kilovat elektrik üretebiliyordu. Bu sefer üyelerinin ihtiyaçları için oldukça yeterliydi.

İncelemelere bakıldığında, benzersiz yerleşim düzeni sayesinde, ilk nesildeki Kharkivchanka arazi aracı oldukça uzun bir süredir (2008'e kadar) kullanılıyordu ve bazı modeller hala hizmette. Bu tekniğin ikinci nesli 1975'te ortaya çıktı ve ayrı bir konut modülü ile donatıldı. Bu makinenin özellikleri aşağıda tartışılacaktır.

"Kharkovchanka-1" ile ilgili olarak, bu değişikliklerin çalışması, motora yolcu bölmesinden ayrılmadan servis verilmesinin uygun olduğunu gösterir. Yine de içeriye doğru akan egzoz gazlarını tamamen dengelemek mümkün olmadı. Bu da yaşam kompartımanında kalma konforunu önemli ölçüde az alttı. İlk versiyonların ısı yalıtımı da en üst seviyede değildi.

İkinci Nesil

Dikkate alınan arazi aracının ilk nesli oldukça güvenilirdi, ancak modern gereksinimleri karşılamadı. Bu bağlamda, 1974'teki Kharkov fabrikası, beş gelişmiş makine için yeni bir sipariş aldı. Tasarımcılar, kutup kaşiflerinin çalışma deneyimini ve tavsiyelerini dikkate alarak, ekipmanın tasarımında ve yaşam destek sisteminde belirli ayarlamalar yaptılar. Güncellenen birime "Kharkovchanka-2" adı verildi. özelmühendisler için karmaşıklık, konut bölümünün modernizasyonu ile sunuldu. Kompleksin radyo navigasyon yazılımı ile donatılması da gerekliydi.

Sonuç olarak, dışarıdaki donun şiddetine rağmen içeride rahat bir mikro iklim elde ettiler. Bir sistem arızası olsa bile, kabindeki sıcaklık günde 3 dereceden fazla düşmedi. Modern ısı yalıtım malzemelerinin kullanılması sayesinde bu çözümün uygulanması mümkün olmuştur. Motor kaputu ve sürücü kabini geleneksel konfigürasyon olarak kaldı. Aynı zamanda, konut kısmı uzun bir kargo platformuna transfer edildi. Kutup kaşiflerinin tavsiyelerini dikkate alan geliştiriciler, son anda havalandırma için bir pencere yaptılar. Bu yenilik, güncellenmiş makineleri Antarktika'ya göndermeden önce tam anlamıyla donatıldı. 80'lerin sonlarında arazi aracı "Kharkovchanka", bir MT-T traktör şeklinde bir taban ile başka bir restyling aldı, ancak SSCB'nin çöküşünden sonra proje hiçbir zaman uygulanmadı.

Sonuç

İncelemelere bakılırsa, bu teknik hala çalışıyor. Ayrıca, bazı uzmanlar kendi segmentlerinde daha iyi bir otomobil olmadığına ikna olmuş durumda. Bu gerçek, 1967'de keşif gezisinin Güney Kutbu'nun en uzak noktasına ulaşması ve sorunsuz bir şekilde geri dönmesi ile doğrulanmaktadır. Kharkiv Kadınları'ndan beri dünyanın bu bölümünü başka kimse ziyaret etmedi.