UralZiS-355M: özellikler. Yük vagonu. Stalin'in adını taşıyan Ural Otomobil Fabrikası

2024 Yazar: Erin Ralphs | [email protected]. Son düzenleme: 2024-02-19 19:37

Yerli teknolojinin tarihçileri, son UralZiS-355M'nin Miass Otomobil Fabrikası'nın montaj hattından çıktığı gün, üç tonluk ZiS-5 döneminin sona erdiğine inanıyor. Aynı zamanda halk tarafından “Zakhar İvanoviç” olarak anılır. Hangi savaş yıllarında gerçek bir efsane oldu. Neden tam olarak o zaman? Gerçek şu ki, 355M ünlü Zakhara'nın son modifikasyonuydu. Ancak bu arada, çok başarılı ve tamamen bağımsız bir gelişme haline gelen bu araba, haksız yere Sovyet otomotiv endüstrisi tarihinin arkasına itildi.

Öykü

1941 sonbaharında, Stalin Fabrikası (ZiS) dahil Moskova'nın savunma işletmeleri ülkenin doğusundaki şehirlere tahliye edildi: Ulyanovsk, Chelyabinsk, Miass. Aynı yılın 30 Kasım'ında, Devlet Savunma Komitesi (GKO), hava bombaları üreten 316 No'lu Miass Fabrikasını acilen yeniden tasarlamaya ve başkentin ZiS'inin üretim üssünü kullanarak otomobiller için motor üretimini organize etmeye karar verdi. tank dişli kutuları.

Nisan 1942'de görevler tamamlandı - dükkanlar çalışmaya başladı. Ve bir yıl sonra, GKO'nun kararıyla, tesis yeniden dönüşüm için bekliyordu - üretim için dar odaklı bir işletmeyekamyonlar. Bunun için üç tonluk ZiS-5V'nin monte edildiği Ulyanovsk'tan montaj tesisleri Miass'a devredildi. O andan itibaren yeni otomobil fabrikasının tüm kapasiteleri kamyon üretimine yönlendirildi.

Ural "Zakhar"

8 Temmuz 1944, ilk Ural Zakharas fabrika kapılarını terk etti, ancak zaten kendi adları altında - UralZiS-5V.

Miass üç tonluk kamyonun bir özelliği, Moskova modeline kıyasla bu kamyonun basitleştirilmiş ve fiyatının sınıra indirilmiş olmasıydı. Bunu yapmak için, yuvarlak şekilli damgalı kanatlar yapıdan çıkarıldı ve bunların yerine kaynaklı L şekilli kanatlar takıldı. Kabin içeriden fıçı tahtası ile kaplandı. Metal basamaklar ve direksiyon simidi çerçevesi ahşap, kontrplaklı demir çamurluklar ile değiştirildi, iki fardan sadece sol (sürücü) kaldı. Kabin ısıtma sistemi ve kapı camları artık kurulmamıştı. Fren sistemi sadece arka aksta çalıştı.

Bu önlemler savaş zamanı için çok önemli olan her makineden 124 kg sac tasarrufu yapmayı mümkün kıldı. Ayrıca, 77 beygir gücündeki ZiS-5M motorunun kullanımıyla birlikte otomobilin hafifletilmesi, dinamiklerini %35 artırdı ve Ural kamyon, Moskova ZiS'lerine kıyasla %10-16 daha ekonomik hale geldi.

Zamana uymayan

Stalin Fabrikasının tahliyeden yerel, büyükşehir atölyelerine dönüşünden sonra, Zakhar Ivanovich'in daha da geliştirilmesi iki farklı yoldan gitti: Moskova'da ZiS-5 ilk kez dönüştürüldüZiS-150'de, ardından ZiS-164'te ve ZiS-130'da ZiS-164A (orta model) aracılığıyla. Yani, ilerleme tüm hızıyla devam ediyordu. Miass'ta eski ZiS-5V hala bir araya getirildi.

UralZiS'in Zakhara'yı iyileştirmeye çalışmadığını söylemek haksızlık olur. 1947'de Urallar, modernize edilmiş üç tonluk bir tanker olan UralZiS-353'ü geliştirmeye başladı. Çalışma 1951'e kadar devam etti, ancak çözülemez bir sorun ortaya çıktı: eski moda, köşeli kokpitten kurtulmaya çalışırken, tasarımcılar ZiS-150'ye benzeyen bir seçenek buldular, ancak bunun yapılması çok sorunlu olduğu ortaya çıktı. mevcut koşullar altında seri üretimi için pullar. Sonuç olarak proje üzerindeki çalışmalar durduruldu.

Geçici önlem

Yeni arabayı bitirmek mümkün olmadığından ve ZiS-5 her bakımdan eski olduğundan, UralZiS-5M markası altında bir kamyonun geçici olarak üretime alınmasına karar verildi.

Dışa doğru, pratik olarak Zakhar'dan farklı değildi, çünkü eski tarz kabin hala arabaya monte edilmişti, artık sadece kanatlar savaş öncesi olana benzer yuvarlak, aerodinamik bir şekle sahipti arabalar. Ama kamyonetin içi çok değişti.

Eski kamyon için yeni "doldurma"

İlk olarak, modifiye edilmiş "Zakhar", geliştirildikleri güncellenmiş bir motor aldı: KShM ve blok kafa, alüminyum pistonlar takıldı ve yeni bir karbüratör. Birlikte, bu, sıkıştırma oranını değiştirmeyi mümkün kıldı, motor gücünün artması (76'dan 85 hp'ye) ve% 7 oranında artması sayesinde 5.7'ye (önceki 4.6 idi) çıkardı.az altılmış yakıt tüketimi. Arabanın maksimum hızı 10 km/s arttı ve şimdi 70 km/s.

Ayrıca, sektörde ilk kez 20 derecenin altındaki sıcaklıklarda bile motorun çalışmasını sağlayan tam akışlı bir yağ temizleyici, bir ön ısıtıcı kamyonun tasarımına dahil edildi; yeni direksiyon mekanizması; yakıt deposu 110 litre; 12 voltluk elektrikli ekipman; ve bir dizi başka küçük iyileştirme. Bu arada, yeniliklerin çoğu deneyimli "353" den alındı.

353 problemini çözme

1956'da, sonunda UralZiS-353 işini yerden kaldırma şansı vardı. Şu anda, Gorky Otomobil Fabrikasında GAZ-62 üzerinde çalışmalar devam ediyordu. Başlangıçta, tasarımcılar bu kamyon için bir kaput düzeni planladılar. Bu nedenle, kabinin kendisi GAZ-51 modelinin biraz revize edilmiş bir versiyonuydu. Ama çok geçmeden terk edildi. Gorky, motorun üzerinde bulunacak bir kabin kullanmaya karar verdi. Ancak, ilk reddedilen seçenek için pullar zaten hazırdı ve şimdi sahiplenilmediler.

A. Bauman Üniversitesi'nde öğretmen, daha önce GAZ'da baş tasarımcı ve Miass'taki bir otomobil fabrikasında mühendis olan A. Lipgart, Uralların sorunlarının çok iyi farkındaydı. GAZ'da zaten gereksiz olan pulların UralZiS'deki meslektaşlarına aktarılmasını tavsiye eden oydu.

UralZiS-355M araba

Yeni bir kabin satın alındığında, UralZiS-353 başka bir numara işareti aldı - “355M”. Ve bu araba eski Zakhar İvanoviç'te bir gelişme olarak görülse de, aslında neredeyse yeniydi.kamyon modeli. Dingil mesafesi neredeyse değişmeden kaldı, yani ZiS-5 (3842 mm) ile aynı, ancak UralZiS-355M'nin ana boyutları, esas olarak 470 mm uzatılmış gövde platformu nedeniyle değişti. Böyle bir dönüşüm, makinenin artan taşıma kapasitesiyle (3-5 tona kadar) ilişkili olduğundan, hem gövdenin kendisi hem de çerçeveye bağlanması güçlendirildi, bunun için güçlü dövme ve daha sert kareler kullanıldı.. Bu arada, dışarıdan, kabini GAZ-51'in biraz yeniden tasarlanmış bir versiyonu olan UralZiS-355M, yeni gövdeyle birlikte, Çimlerin artan boyutuna benzer hale geldi.

355 motor yükseltme

Güncellenen kamyonun motoru da ciddi bir revizyondan geçti: Tasarımcılar geniş çaplı ve cebri karter havalandırmalı ıslak silindir kapağı kullandılar. Ayrıca eksantrik mili kamlarının profili değiştirilmiş, yağlama sistemi iyileştirilmiş ve silindir bloğuna korozyon önleyici gömlekler yerleştirilmiştir. Krank miline monte edilen arka yağ keçesi, ZiS-5 için karakteristik bir dezavantaj olan yatak yoluyla karterden yağ sızıntısını ortadan kaldırdı. Yardımcı mekanizmaların tahrikindeki iyileştirme, motorun çalışması sırasında gürültüyü önemli ölçüde az altmıştır. Genel olarak, UralZiS-355M güç ünitesinin yükseltilmesi, ağırlığını 30 kg az alttı.

Kamyonun tasarımında yapılan diğer değişiklikler

Şanzımanda, salmastra kutusu contaları önemli ölçüde iyileştirildi, güçlendirilmiş yaylı klipsler kullanıldı, bu sayede üçüncü vites, Zakhar'da sıklıkla olduğu gibi kendiliğinden ayrılmayı durdurdu. Ayrıca, kontrol noktasımotor krank miline göre daha doğru bir şekilde ortalanmıştır.

UralZiS-355M köprü tasarımı ve dönüşümleri atlanmadı. Önde, pivot tertibatı güçlendirildi ve mağaza gresi de kullanıldı. Yeni kamyonda ön tekerlek izi artırıldığı için tekerlek kirişi de uzadı. Tasarımcılar, önde gelen arka aksa, güçlendirilmiş bir dişli kutusu ve aks millerinin dişlileri için balatalar yerleştirdi ve ayrıca diferansiyel kaplarının merkezlenmesini değiştirdi.

Ön süspansiyon, oldukça yumuşak olmasını sağlayan bir amortisörlü uzun bir yay şeklinde yapılmıştır. Aksine, yaprak yayların enine kesitinin boyutundaki artış nedeniyle arka kısım daha sert hale geldi.

Aracın manevra kabiliyetini artırmak için, basitleştirilmiş kinematik ve 20.5: 1 dişli oranına sahip yeni bir direksiyon mekanizması kuruldu (ZiS-5'te 15.9: 1 vardı).

Ayrıca, UralZiS-355M modern bir tek telli 12 voltluk sistem, park lambaları, ışığı değiştirmek için bir ayak pedalı (uzak-yakın), yön göstergeli bir röle regülatörü kullandı. Gece bakımının rahatlığı için kaputun altına bir lamba yerleştirildi. Ayrıca gösterge paneli güncellendi ve kokpit ışığı eklendi.

İyi arazi sürüşü kabiliyeti, artırılmış yerden yükseklik, iyi seçilmiş giriş-çıkış açıları (44 derece - ön, 27,5 - arka) ve iyileştirilmiş motor çekişi ile sağlandı.

UralZiS-355M: teknik özellikler

Böyle görünüyorlardıyol:

• Tekerlek formülü - 4x2.
• Boyutlar - 6290 mm x 2280 mm x 2095 mm.
• Yerden yükseklik - 26,2 mm.
• Jant mesafesi: 1675 mm arka, 1611 mm ön.
• Dönüş yarıçapı (dış) - 8,3 metre.
• Brüt araç ağırlığı - 7050 kg.
• Boş ağırlık - 3400 kg.
• UralZiS-355M'nin yük kapasitesi 3500 kg'dır.
• Motor gücü - 95 l/sn.
• Yakıt deposu kapasitesi - 110 litre.
• Benzin tüketimi - 24 l / 100 km.
• Maksimum hız 75 km/s'dir.

Yeni makinenin toplu üretimi

UralZiS-355M'nin üretime alınmasının çok uzun sürmesine rağmen, başlangıçta yalnızca bir yıl (1959) için ve daha sonra yalnızca daha önce yatırılan tüm maliyetleri haklı çıkarmak için üretilmesi planlandı.. Ancak model, özellikle yüksek tüketici beğenisi nedeniyle yedi yıl boyunca montaj hattından çıkmadı.

Ek olarak, otomobilin tasarımına periyodik olarak bazı iyileştirmeler eklendi: 1959 - kardan mafsallı haçlarda, kayar burçlar iğneli yataklarla değiştirildi, 1960 - ön süspansiyonda, eski kollu amortisörler yerine, daha gelişmiş teleskopik amortisörler takıldı, 1961 g. - karter havalandırması kapalı tip oldu.

Yol boyunca sayısız iyileştirmeye rağmen, değişen yazı dışında arabanın görünümü aynı kaldı: "ZiS" kıs altması kayboldu ve şimdi böyle görünüyordu - "UralAZ". Sürücüler arasında kamyon hala"Zakhar" olarak kaldı, yoksa "Ural" olarak adlandırıldı.

"Uraletler"in Değişiklikleri

Tesis, iki versiyonda yeni bir "Zakhara" demek daha doğru olsa da, güncellenmiş bir versiyon üretti: UralZiS-355M - yerleşik ve ikincisi - en sık kullanılan şasi tanklar.

"Uraletler", resmi ağırlığı beş ton olabilen ve gerçek ağırlığı dokuza ulaşan düz yataklı yarı römorklarla mükemmel bir şekilde baş ettiğinden, bu araba genellikle bir kamyon traktörü olarak kullanıldı.

Römorklu ahşap taşıyıcı UralZiS-355M de talep gördü. Yukarıdakilerin tümüne ek olarak, Zakhara şasisi, sulama makineleri, kamyonetler, kanalizasyon tankları ve kompresör istasyonları için kullanıldı. 1958'de Urallar, kamyonun dört tekerlekten çekişli bir versiyonunu bile üretti, ancak araç grubu çok küçüktü ve çoğunlukla damperli kamyonlardaydı.

1960 yılında Kazakistan'da, UralZiS-355M temelinde, 40 koltuk ve bir vagon düzeni için bir otobüs monte edildi. Tek kelimeyle, Miass arabası, yalnızca eski bir üç tonluk ZiS-5'in bir modifikasyonu olmasına rağmen son derece başarılı oldu.

İhtiyacınız olan her yerde

355'in seri üretim yılları, bakir toprakların ve nadas alanlarının gelişme dönemine denk geldi, bu nedenle araba esas olarak Sibirya, Uzak Doğu ve ayrıca Kazakistan'a gönderildi. SSCB'nin orta ve batı bölgelerinde, araba küçük miktarlarda teslim edildi. 1962'de, ihracat versiyonunda bir grup kamyon Afganistan ve Finlandiya'ya gönderildi.

Toplam araba fabrikasıbu makinelerden 192 bin adet üretti. Seri üretim standartlarına göre, sayı küçüktür, ancak yine de, otomobil, bu standartlara göre büyük bir taşıma kapasitesine sahip, iddiasız, çok güvenilir ve güçlü bir otomobil olarak kendini kanıtlamıştır. Performans özelliklerinde açıklanan 3,5 tona rağmen, özellikle zorlamadan, beş ton kargo da taşıyordu. Sürücüler de karşılaştırmalı rahatlığı nedeniyle onu sevdiler, çünkü o zamanlar çok az kamyon kabin ısıtıcısına sahip olmakla övünebilirdi. Evet ve iyi monte edilmiş süspansiyon ve iyi çekişe sahip motor, sürücünün çok kötü bir yolda bile kendinden emin hissetmesini sağladı.

Genel olarak, UralZiS-355M Sovyet otomobil endüstrisinde bir efsane haline gelmese de, basitlik, güvenilirlik ve gösterişsizliğin standardı olduğu iddia edilebilir. Bu arabanın her bakımdan ülkenin en zor bölgelerinde çalışmak üzere gönderilmesine şaşmamalı.

Son araba 16 Ekim 1965'te üretim hattından çıktı. Bu günde "Zakhar İvanoviç" dönemi sona erdi.

Bugüne kadar, aşağı yukarı iyi durumda sadece yirmi araba hayatta kaldı ve o zaman bile, çoğu artık kendi güçleriyle hareket edemiyor ve onları tamir etmenin bir yolu yok. Ve hepsi motor için yedek parça bulunamadığı için. Tabii ki, bazı ustalar yine de kaputun altına bir ZiL motoru takmayı başardı, ancak bu, arabanın özgünlüğünü ve değerini kaybetti.