GAZ-63 bir Sovyet kamyonudur. Tarihçe, açıklama, özellikler

2024 Yazar: Erin Ralphs | [email protected]. Son düzenleme: 2024-02-19 19:55

Gorki Otomobil Fabrikası, kamyonlarıyla tanınır. Görünüşe göre sıradan arkadan çekişli GAZ-51, yerli otomobil endüstrisinde bir efsane haline geldi. Dört tekerlekten çekişli GAZ-63, haksız yere sadece amatörlerin hafızasında kaldı ve tarihçiler onu dikkatle bozmuyor.

Yaratılış tarihinin başlangıcı

Ünlü GAZ-AA kamyonu, Büyük Vatanseverlik Savaşı'ndan önceki son on yılda tek kamyondu. Hem ahlaki hem de teknik olarak zaten modası geçmişti ve değiştirilmesi gerekiyordu. Ordunun dört tekerlekten çekişli bir arazi aracına çok ihtiyacı vardı.

1938'in başında Gorki Otomobil Fabrikasında. Molotov, zorlu yol koşulları için tasarlanmış bir dizi kamyonun yaratılması için çalışmaya başladı. İki ve üç akslı dört tekerlekten çekişli kamyon şasisi, temel olarak taban uzunluğu bakımından farklılık gösteriyordu.

İlk yerli dört tekerlekten çekişli otomobil GAZ-63, tarihine Nisan 1938'de başladı. Bir yıl sonra, ilk prototipler yapıldı ve buaslen GAZ-62 olarak adlandırıldı. 50 hp kapasiteli bir GAZ-MM kamyonundan yükseltilmiş motorlarla donatıldılar. İle birlikte. Kabin bir GAZ-415 kamyonetinden kullanıldı ve alt takım bu model için özel olarak geliştirildi.

Tasarım özellikleri

Yeni bir kabin tasarımının geliştirilmesi dahil edilmedi. Ana amaç bir arazi aracı yaratmaktı, bu nedenle yürüyen aksama dikkat edildi.

Temel olarak farklı bir düzen - motor ön aksın üzerine yerleştirildi - taban uzunluğunu az altırken yük kapasitesini artırmayı mümkün kıldı.

İlk kez, aynı ön ve arka iz ile tek tekerlekler takıldı, hepsi öndeydi, yakıt ekonomisi uğruna önden çekiş kapatılabilirdi. Kum ve çamurda yolu genişletmeye zorlanan çift arka tekerlekler aşırı güç tüketimine neden oluyor. Transfer kutusu, kardan millerinin hem ön hem de arka akslara olan uzunluğu aynı olacak şekilde kuruldu. Tüm tekerleklerin bağımlı süspansiyonu yarı eliptik yaylara yerleştirildi ve ön kısımda ayrıca çift etkili hidrolik amortisörler vardı. El freni tahriki hidrolik hale geldi.

1943'ün başlarında, arabanın kabini ve motoru değiştirildi. Studebaker'dan bir kabin ile Lend-Lease teslimatlarının sonuna kadar sürdü.

Bu arabanın üretimine 1948'de GAZ-51'den bir taksi ile yeniden başlandı. GAZ-63'ün güncellenmiş versiyonundaki genel boyutları 5525×2200×2245 mm idi.

Araç tabanlı askeri teçhizat

Ekim 1943'te Gorki Otomobil Fabrikasında76 mm kalibreli bir tabanca ile tekerlekli, kendinden tahrikli bir tabanca geliştirmeye başladı. Mayıs 1944'e kadar ilk kopya yayınlandı. Silahın her iki yanında sürücü ve nişancı koltukları vardı. Mühimmat elli sekiz mermiden oluşuyordu. Bu araba 2. Dünya Savaşı'nın sonunda savaştı.

1947'de bir kamyon modelinin geliştirilmesine paralel olarak, BTR-40 adı verilen, yük taşıyıcı gövdeye sahip iki dingilli hafif bir zırhlı personel taşıyıcı geliştirildi. Zırhlı personel taşıyıcı, sekiz paraşütçü için tasarlandı. Dingil mesafesi 600 mm azaldı, motor gücü 81 hp'ye yükseltildi. s., askeri teçhizat için pek önemli olmayan dönüş hızının üst sınırını arttırmak ve dayanıklılıktan ödün vermek.

Zırhlı personel taşıyıcı, 1260 mermi mühimmat içeren Goryunov sisteminin ağır bir makineli tüfeğiyle silahlandırıldı. Makineli tüfek, yanlara dört braketten birine monte edilebilir. Aynı braketlere, paraşütçülerin silahlandırıldığı PDM hafif makineli tüfek takmak mümkün oldu. BTR-40A'nın modifikasyonu, koaksiyel ağır makineli tüfekler KVPT ile donatıldı. 1993 yılında zırhlı personel taşıyıcı hizmet dışı bırakıldı.

BM-14 "Katyuşa" roketli topçu savaş aracı 1950'den beri GAZ-63 şasisi üzerinde üretilmektedir.

Seri üretim

1948 sonbaharının başından itibaren GAZ-63'ün seri üretimi başladı. O zamana kadar, özellikleri 30 ° 'ye kadar tırmanan, 0,9 m'ye kadar fords ve 0,76 m derinliğe kadar hendeklerin aşıldığı durum testleri ile başarıyla doğruladı. En ucuz benzin A-66 tüketimi100 km'de 25 ila 29 litre, karayolu üzerinde taşıma kapasitesi - 2,0 ton, toprak yolda - 1,5 ton.

Bu arabanın önemli bir dezavantajı, yüksek hızlı virajlarda dengesizlikti. Dar paletli yerden yükseklik 270 mm idi, kamyonun kros kabiliyetini arttırdı, ancak aynı zamanda yükseklik artışı köşelerde ve yokuşlarda devrilmeye neden oldu. Bu, özellikle kamyonetler veya tanklar gibi GAZ-63 şasisindeki üst düzey özel ekipmanlar için geçerliydi.

1968 yazında, bu tür son seri üretim otomobil üretildi. Her zaman için 474 bin araba çeşitli modifikasyonlar üretildi. Sosyalist kampın ülkeleri Finlandiya, Orta Doğu, Asya ve Afrika'ya ihraç edildiler.

İhracat teslimatları

GDR, Doğu Avrupa'da Polonya, Çekoslovakya ve Yugoslavya, Asya'da Vietnam, Kuzey Kore, Laos ve Moğolistan, Küba, Afrika ülkeleri - GAZ-63'ün tedarik edildiği ülkeler. İhracat arabaları düşük fiyatlandırıldı. Ekipman, dost ülkelere kardeşlik yardımının bir parçası olarak sağlandı.

Yalnızca GAZ-63 ve 63A dört tekerlekten çekişli kamyonun temel modelleri değil, aynı zamanda ihracat ve tropikal versiyonlardaki 63P modifikasyonları, 63E korumalı donanıma sahip araçlar, bu şasideki otobüsler ve diğer modeller yurt dışına teslim edildi..

Ayrıca, Kuzey Kore'de 1961'den beri Sungri-61 Sungri-61NA markası altında ve 1965'ten beri Çin'de Yuejin NJ230 ve NJ230A markası altında, bu arabayı temel alan arabalar Sovyet lisansı altında üretildi.

BDPRK'daki savaş operasyonları, Sovyet dört tekerlekten çekişli ordu kamyonu gerçek bir savaş aracı olduğunu kanıtladı ve ordunun tanınmasını kazandı.

Ordu aracı

1950 yılına kadar, arabanın kabini ahşaptı, daha sonra ahşap kapılı metal ve 1956'dan beri - tamamen metal. Sıkışık ve soğuktu, tasarımdaki ısıtıcı, üretimin başlangıcından itibaren arabalara ön ısıtıcıların takılmasına rağmen sadece 1952'de ortaya çıktı.

Yüksek kafesli kalas kenarlarına sahip kargo-yolcu platformu, askerleri taşımak için katlanır uzunlamasına banklarla donatıldı. Bagaj kapağı menteşeliydi. Özel yuvalara yerleştirilmiş dört yay üzerine gerilmiş, kötü hava koşullarından korunan bir tente. Arabanın tente üzerindeki yüksekliği 2.810 mm idi.

Aracın işlevselliği ve iki ton taşıma kapasiteli römork çekebilmesi iyileştirildi.

GAZ-63 ordu arazi kamyonu personel taşımak, silah çekmek ve savaş teçhizatı kurmak için kullanıldı.

Yol dışı modifikasyonlar

Arazi kamyonunda yalnızca iki ana değişiklik vardı.

Temel modele paralel olarak, GAZ-63A uzatılmış çerçevenin ön ucunda bir vinç ile kendi kendine çekme ve zorlu yol koşullarında diğer araçlara yardım etme amaçlı bir modifikasyon üretildi. 65 m uzunluğunda bir kabloya sahip vinç, şanzımandan PTO boyunca bir kardan mili tarafından tahrik edildi ve 4,5 tona kadar bir çekme kuvveti geliştirdi.araç, temel modelden 240 kg daha fazladır.

1958'de GAZ-63P traktör, dört tona kadar taşıma kapasiteli tek dingilli yarı römorkla çalışmak üzere az altılmış tekerleklerle üretildi. Traktörün arka tekerlekleri zaten üçgen şeklindeydi. Ve gelecek yıldan itibaren tesis GAZ-63D kamyon traktörünü üretmeye başladı. Tasarımı, önceki modifikasyondan farklı olarak, yarı römork tasarımında damper mekanizmasını çalıştırmak için bir PTO ve mekanik bir çıkış içeriyordu.

SUV tabanlı özel araçlar

Akaryakıt tankerleri, petrol tankerleri, süt tankları, kamyonetler, mobil oto tamirhaneleri, personel ve tıbbi otobüsler, dezenfeksiyon üniteleri, burgu-döner makineler GAZ-63 bazında monte edildi. Yangın iletişim ve aydınlatma aracı, çeşitli modifikasyonlara sahip tankerler, Vargashinsky yangın söndürme ekipmanı fabrikası tarafından üretildi. Moskova itfaiye fabrikasında personel ve kollu itfaiye araçları üretildi.

Askeri için, temel modellere ek olarak, personel ve tıbbi otobüsler, korumalı sıcak ve sızdırmaz iletişim araçları, dezenfeksiyon ve duş tesisatları DDA-53A, sahadaki personelin dezenfekte edilmesi, üniforma ve ekipmanların dezenfekte edilmesi ve dezenfekte edilmesi için üretildi.. Tesis, çalışma basıncı dört atmosfer olan sıvı yakıt veya odun için bir buhar kazanı, bir depolama kazanı, bir el pompası, bir buhar asansörü, kontrol ekipmanı, iki açık dezenfeksiyon odası ve on iki duş kabini ile donatılmıştır.duş perdeleri.

Özellikler

GAZ-51 sivil kamyon fabrikada ordu kamyonu ile neredeyse aynı anda oluşturulduğundan, bileşenlerin ve parçaların çoğu birleştirildi, bu da bu araçların zaman içinde aynı konveyörde monte edilmesini mümkün kıldı, böylece az altıldı montajın maliyeti ve işlemin basitleştirilmesi.

Ordu SUV'sindeki motor, 3,5 bin metreküp hacimli GAZ-51 altı silindirli karbüratör alt valfinden kuruldu. 70 litrelik küçük güç rezervine bakın. İle birlikte. ve 65 km/s hız, 780 km'lik yakıt ikmali yapmadan tam yükte bir seyir menzili ile telafi edildi.

Ana ve ek olmak üzere iki yakıt deposu, yaklaşık 200 litre benzinlik yakıt ikmali sağladı. GAZ-63 (dizel) çeşitli ev yapımı versiyonlarda ortaya çıktı ve hala ustalar tarafından sonlandırılıyor.

Bu arabadaki şanzıman dört vitesli, debriyaj tek diskli, kuru, transfer durumunda iki adım ve sadece bir redüksiyon dişlisi ile değil aynı zamanda bir demultiplier var. otoyollarda yakıt tüketimini az altmak için doğrudan vites.

GAZ-63 dayanıklı, iddiasız ve kullanımı kolaydı, yüksek kros kabiliyetine sahipti, bu özellikleri sayesinde neredeyse yirmi yıldır üretildi. Şimdi bile sadece amatörler arasında değil - korumadan, yarışmalarda ve yollarda da bulunabilir. Yerli parçaların ve montajların durumuna ve mevcudiyetine bağlı olarak, otomobil pazarında fiyatı 60 ila 450 bin ruble arasında dalgalanıyor.