Bus Ikarus 255: fotoğraf, teknik özellikler

2024 Yazar: Erin Ralphs | [email protected]. Son düzenleme: 2024-02-19 19:38

Kesinlikle herkes SSCB'de otobüslerin nasıl olduğunu hatırlıyor. Temel olarak, bunlar LAZ'lar ve Ikarus'tu. İkincisi, otomotiv endüstrisinin gerçek zirvesi olarak kabul edildi. Macarlar çok rahat ve güvenilir otobüsler yaptılar. Bugünkü yazımızda Ikarus-255 hakkında konuşacağız. Bu otobüs 72'den 84'e seri üretildi. Makine, 50'li yıllardan beri üretilen modası geçmiş 250. modelin yerini aldı. Peki, bu efsanevi otobüse biraz daha yakından bakalım.

Tasarım

SSCB cumhuriyetlerine teslim edilen tüm otobüsler kırmızı beyaza boyanmıştır. Tüm modellerde aynıydı. Araba ek sis farları ve yeni bir tampon aldı. Cam kenar - krom.

Aynı parlak şerit iki büyük ön camı ayırır. Silecekler dikey olarak yerleştirildi. Ve siyah ızgaranın üzerinde, Ikarus yazısı gururla gösteriş yaptı. 255. model bazenüstüne ek renk sağlayan bir spot ışığı ile donatılmıştı. Gövdenin kendisi, mekanik kapılara sahip bir vagon düzenine sahiptir. Alt kısımda ek bagaj için kutular var. Hem sol hem de sağ taraftaydılar.

Boyutlar

Ikarus-255, geniş bir otobüs sınıfına aittir. Yani toplam uzunluğu 10.97 metre, genişliği tam 2.5 metre ve yüksekliği neredeyse 3 metre. Dingil mesafesi 5.34 metredir. Ikarus-255, 47 yolcuya kadar ağırlayabildiği için etkileyici boyutlara sahipti. Bununla birlikte, uzun bir gövde sadece genişlik değil, aynı zamanda büyük çıkıntılardır. Yani cephenin boyutu 2.45 metre oldu. Arka çıkıntı - 3, 17 metre. "Ikarus-255" şehirde manevra yapmak zordu, bu yüzden genellikle onun dışında çalıştırıldı. Bu arada, otobüsün minimum dönüş yarıçapı 22,4 metredir.

Salon

Önceki Ikarus modellerinde arkaik, düz bir gösterge paneli kullanılıyordu. Ikarus-255 (içerideki fotoğrafı aşağıda görebilirsiniz) modernize edilmiş siyah plastik bir panel ile donatılmıştır.

Bitiş koyu renkli ahşaptı. Direksiyon simidi herhangi bir ayar yapılmadan iki uçludur. Gösterge panelinde gerekli tüm ölçekler vardı. Ayrıca solda bir ışık kontrol ünitesi bulunur ve sağda (çıkıntıda) bir radyo alıcısı yerleştirilebilir.

Yolcuların kendilerine gelince, onlara koltuk başlıklarına sahip konforlu, aydınlık koltuklar sağlanır. Bir kolçak da sağlandı. Sonraki "Ikarus" modellerinde zaten fiske oldu. Üstündeçantalar ve diğer şeyler için bir raf vardı. Koltuklar iki sıra halinde düzenlenmiştir. Klasiklerin arkasında neredeyse sağlam bir kanepe vardı. Diğer koltuklardan biraz daha yüksekte bulunur. Bu, arka yolcuları daha iyi görmek için değil, güç ünitesini yerleştirmek için yapılır. Ikarus'un motoru arkadaydı.

Bu arada, 250. modelin gövdesinin uzunluğu, daha önce üretilen 255. modelden bir metre daha kısaydı. Tüm yolcuları ağırlamak için koltuk arkalıklarını her sırada bir araya getirmek gerekiyordu. Ayrıca 255. Ikarus'tan farklı olarak pnömatik kapı ve arkada buzdolabı yoktu. Bu nedenle, 250. esas olarak kısa rotalarda kullanıldı. Bunun istisnası, 250.59 numaralı otobüs Ikarus-255 modifikasyonuydu. Kabine açılan ön pnömatik kapılarla donatılmıştı. Ama arkadakiler hala mekanikti.

Ikarus-255: Özellikler

Raba-MAN motoru otobüse kuruldu. Bu turboşarjlı bir dizel motordur. Güç ünitesinin çalışma hacmi 10.350 santimetreküp idi. Maksimum güç - 220 beygir gücü.

Ancak otobüs için daha önemli parametre torktu. Ikarus 255. modelde iki bin devirde 820 Nm idi. Ne kadar garip görünse de, üretici bu motor için Euro-0 çevre standardını resmi olarak yorumluyor. Otobüs herhangi bir partikül filtresi veya yükseltilmiş enjeksiyon sistemi kullanmadı.

İletim, dinamikler, tüketim

Araç, kuru tek plakalı debriyajlı manuel şanzımanla donatılmıştı. Toplamda, kutuda bölmeler olmadan 5 adım vardı. Kutu, motorun aksine yükseltilmedi. Bunu göz önünde bulundurarak, birçok sürücü büyük sahne arkası hareketlerinden şikayet etti. Ayrıca zamanla yayınlar bir tıkırtıyla açıldı.

Dinamik performanstan bahsedecek olursak, otobüsün maksimum hızı saatte 100 kilometreydi. Saatte 60 kilometreye hızlanma 22 saniye sürdü. Yakıt tüketimine gelince, veriler burada farklılık gösterir. Üretici 100 kilometrede yaklaşık 19 litre diyor. Ancak pratikte bu rakam yaklaşık 27 litre ve şehir dışında (bu otobüsün yüzde 90'ının kullanıldığı yer). Bir tankın güç rezervi yaklaşık bin kilometredir.

Şasi

250 Ikarus'un belki de en önemli dezavantajı süspansiyon tasarımıdır. Macarlar arkaik bir yay düzeni kullandılar. Üstelik saclar hem ön hem de arka akstaydı. Titreşimler hidrolik amortisörler tarafından sönümlendi. 255 modeli zaten havalı süspansiyon kullanıyordu, bu sayede Ikarus bu kadar geniş bir tanınırlık kazandı ve o zamanların en konforlu otobüsü olarak nitelendirildi.

Direksiyon - hidrolik güçlendiricili vidalı somun. Fren sistemi - kampana tipi. Dikkat çekici bir şekilde, balatalar hava basıncıyla az altıldı (yani, frenler pnömatikti).

Maliyet

Satışta neredeyse hiç böyle kopya yok."Canlı" bir modelin maliyeti yüksek seviyede tutulur - yaklaşık 450 bin ruble. Restorasyon durumunda, 200 bin veya daha az satın alabilirsiniz. Bu otobüsler kullanım ömrünü doldurdu.

Çoğu çürümüş veya bozuk bir motora sahip. İş için uygun değiller. Ikarus'un yedek parçaları onlarca yıldır üretilmiyor ve demonte etmek için bir şey bulmak çok zor. Aslında 250.si bir müze sergisi, bu güne zar zor ulaşmış bir nadirlik.

Sonuç

Demek 250. modelin "Ikarus"unun ne olduğunu öğrendik. "Ikarus" - B altık ülkelerine, RSFSR'ye ve diğer cumhuriyetlere kitleler halinde tedarik edilen efsanevi otobüs. Araç farklı güzergahlarda kullanıldı. Bu "Ikarus"larda çoğu ülkenin yarısını gezdi. Maalesef artık şehirlerimizin sokaklarında görünmüyorlar. Ve sadece en çaresiz olanlar onu restorasyona almaya hazır. Şimdi bu tür ekipmanlar Moskova ve St. Petersburg'daki Yolcu Taşımacılığı Müzesi'nde bulunabilir. Bu otobüsler uzun süredir uçuşlara bırakılmıyor. Çoğu hurdaya ayrıldı.