Motosiklet M-72. Sovyet motosikleti. Retro motosikletler M-72

2024 Yazar: Erin Ralphs | [email protected]. Son düzenleme: 2024-02-19 19:56

Sovyet dönemi M-72 motosikleti, 1940'tan 1960'a kadar çeşitli fabrikalarda büyük miktarlarda üretildi. Kiev'de (KMZ), Leningrad'da, Krasny Oktyabr fabrikasında, Gorki şehrinde (GMZ), Irbit'te (IMZ), Moskova Motosiklet Fabrikasında (MMZ) yapıldı. Başlangıçta, M-72 ağır motosiklet, yalnızca silahlı kuvvetlere teslimatlar için üretildi. Araba, sepetin önüne monte edilmiş hafif bir makineli tüfekle donatılmıştı. Motosiklet sivil ticaret sektörüne girmedi ve herhangi biri M-72'de "at sırtında" görünürse durduruldu ve araba açıklama yapılmadan götürüldü.

Askeri amaç

M-72 motosikleti, zırhlı olmamasına rağmen "zırhlı" terimi kullanılarak sınıflandırıldı. Motorlu tüfek ordu birliklerine verildi ve düz arazide savaşmak için temel piyade aracıydı. Motosiklet, düşman mermilerinden ve mermilerinden korunmadığı için II. Dünya Savaşı savaşlarında belirleyici değildi. Bir mayının küçük bir parçasının motora girmesi yeterliydi ve motor durdu, askerlerkorumasız kaldı ve öldü. M-72'yi ancak yıldırım düşmesi durumunda, sürpriz bir durumda, düşmanın kafası karıştığında ve karşı koyamadığı durumlarda etkin bir şekilde kullanmak mümkün oldu.

Üretime başlayın

M-72'nin prototipi, Wehrmacht'ın yapılarında en yaygın model olan Alman motosikleti BMW R71'di. Bu motosikletlerden beşi İsveç'te gizlice satın alındı, Moskova'ya taşındı, demonte edildi ve incelendi. Mart 1941'de, Moskova Motosiklet Fabrikasında Rus versiyonunun üretimi başladı. Arabalar düzenli olarak montaj hattından çıkmamasına rağmen, Sovyet motosikletinin Alman muadilinden daha kötü olmadığı ortaya çıktı. Motosikletin ana bileşenleri ve montajları farklı fabrikalarda üretildi: motor Stalin Otomobil Fabrikasında, şanzıman AZLK'da (Lenin Komsomol Fabrikası), sepet ve kardan mili Gorki şehrinde GAZ'da yapıldı.. Bu nedenle, ilk başta, tedarikçiler arasındaki koordinasyon eksikliği nedeniyle M-72 motosikletinin planlanan üretimi zordu.

Savaş sonrası

Savaş sırasında M-72 motosikleti Sibirya tahliye bölgesinde bulunan fabrikalarda üretildi. O zaman dizine "Ural" adı eklendi. Savaş sona erdiğinde, SSCB'de bir ihracat patlaması oldu, hükümet yurtdışında mal satarak mümkün olduğu kadar çok para kazanmaya çalıştı. Bir Sovyet motosikleti olan M-72, 50'li yıllarda büyük miktarlarda yabancı ülkelere ihraç edildi. M-72 "Ural" isteyerek Avrupa'da satın alındı. Basit tasarım ve güvenilirlik lehindeki ana argümanlardı.modeller.

1955'ten beri Ural M-72 motosikleti ülke içindeki nüfusa satılmaktadır. Sivil versiyon, geliştirilmiş motor performansı, güçlü bir çerçeve ve motor dönüşünün sepet tekerleğine burulma iletimi ile ayırt edildi. Benzin deposu "Irbit" yazısıyla süslenmiştir. Nominal olarak, üç tekerlekli araçların sahiplerine ait olduğu kabul edildi, ancak yalnızca barış zamanında. Savaş durumunda, her Ural M-72 motosikleti talep edilebilir ve cepheye gönderilebilir.

Özellikler

M-72 tasarımı, konveyör montaj sürecine iyi uyum sağlar ve bu, nispeten kısa sürede önemli sayıda makine üretmeyi mümkün kılmıştır. Motosiklet üretimi, tasarımcıların bireysel mekanizmaların teknik parametrelerini iyileştirme arzusuyla geride kaldı. Alman motosikleti BMW R21, Sovyet versiyonunun montajında kullanılan teknolojik sürece dahil olmayan bir dizi teknik yenilik içeriyordu. Bu nedenle mühendisler, Alman uzmanların tüm faydalı başarılarını yakalamak ve üretime sokmak istediler.

Sırada yapıcı gelişmeler vardı: dubleks çerçeve, çift vites değiştirme - ayak ve kol (bir motosikletçinin seçimine göre), arka süspansiyonun yaylı amortisörleri, teleskopik ön çatal. Sovyet motosikletlerinin özelliği olan bir zincir tahrik yerine bir kardan takıldı. Silindirlerin ayrı güç kaynağı uygulandı, bu durumda motosiklete iki karbüratör takıldı.

Tasarımmotor

Karşıt silindir düzeni, 592 mm yüksekliğe yerleştirilmiş düşük ağırlık merkeziyle birlikte motorun iyi dengesini sağladı. Yardımcı çalışma birimleri - bir jeneratör, bir yağ pompası, bir distribütör - dişli tahrikler kullanılarak döndürülür. Dökme demir silindirler, ısıya dayanıklı özelliklere sahip özel bir siyah cila ile kaplanmıştır. Krank milinin ana muyluları iğneli yataklar üzerinde çalıştı. Bağlantı çubukları ayrıldı ve her biri kendi krank mili boynuna oturdu. Bu, silindirlerin birbirine göre 39.2 mm değerinde yatay eksenel yer değiştirmesini varsayıyordu. İki yataklı krank mili, ana ve biyel kolu muyluları arasındaki yanakları incelterek (18 mm'ye kadar) motor karterinin uzunluğunu az altmayı mümkün kıldı.

Askeri malzeme

M-72 motosikletinin sivil versiyonu hala mühimmat ve yedek parça hücreleri ve bir Degtyarev hafif makineli tüfek için döner bir cihazla donatılmıştı. Aynı zamanda, yeni mal sahibinin ordu desteklerini sökme hakkı yoktu. M-72 - sayfada fotoğrafı yayınlanan bir motosiklet - Sovyet döneminin en önemli örneğidir.

İyileştirmeler

1956'dan itibaren Irbit Motor Fabrikası, bazı iyileştirmelerde bir öncekinden farklı olan M-72M modeline geçti. Fren kampanaları, konuşmacıların sabitlenmesini iyileştiren özel damgalı disklerle güçlendirildi, yapışkan kirlerin daha etkili bir şekilde temizlenmesi için arka kanadın en uygun konumu ile ayırt edildiler. Ön kanat yükseltilmiş ve sabit bir parçaya sabitlenmiştir.ön çatal. Bebek arabası konfigürasyonunu değiştirdi.

Spor modifikasyonu

M-72M'nin üretimi uzun sürmedi, "IMZ" kısa sürede M-61 modelinin üretimine geçti. Standart motosikletlere ek olarak, Irbit fabrikasında 30 hp motorlu hafif bir tasarım olan M-72K'nın bir spor modifikasyonu geliştirildi. ile, valf zamanlamasını değiştirmek için bir cihazla donatılmıştır.

Kros yarışları için tasarlanan M-72K, gaz tankının üst panelinden hava kütlelerini alan özel bir hava kanalı ile donatıldı. Motosikletin tekerlekleri, derin sırt desenli lastiklerde "ayakkabılı" idi. Far ortadan kaldırılmış ve daha hafif bir yan römork ile toplam ağırlık az altılmıştır.

Motosiklet M-72, yedek parçalar

Sovyetler Birliği'nde planlı ekonomi sayesinde yedek parça üretimi mümkün olan en yüksek seviyeye çıkarıldı. Teknik aletin onarım aksesuarları ile sağlanmasının garanti edilmesi gerektiğine inanılıyordu. Bu nedenle, yıllarca depolarda toz toplayan emtia stokları oluşturuldu. Sovyet döneminin tüm motosikletleri gibi, M-72'ye de on yıllar boyunca yedek parçalar sağlandı. Şu anda İkinci Dünya Savaşı ağır motosiklet tamir takımları sıkıntısı yok.

Motosiklet M-72, fiyat

Şu anda ikinci el araç pazarında çok fazla teklif var. M-72 Ural bir istisna değildir. Nadir örnekler bile var - 1957'de üretilen retro motosikletler. Maliyet doğrudan durumlarına bağlıdır - sadece paslı üç tekerlekli bir araba ise, 10 bin rubleye mal olabilir. Ancak motosiklet teknik resüsitasyondan geçtiyse, uygun teknolojilere göre restore edildiyse kusursuz bir sunuma sahipse, bu artık bir motosiklet değil, özel bir retro olduğu için bu miktar 399 bin ruble'ye yükselebilir.