Araba "geçersiz": otomobillerin üretim yılı, teknik özellikler, cihaz, güç ve çalışma özellikleri

2024 Yazar: Erin Ralphs | [email protected]. Son düzenleme: 2024-02-19 19:49

Serpukhov Otomobil Fabrikası 1970 yılında, S-ZAM motorlu arabanın yerini almak üzere dört tekerlekli iki koltuklu bir SMZ-SZD üretti. "Geçersiz" bu tür arabalar, sosyal güvenlik kurumları aracılığıyla çeşitli kategorilerdeki engelliler arasında tam veya kısmi ödemeli dağıtım nedeniyle popüler olarak adlandırıldı.

Sobes, beş yıllık bir süre için motorlu arabalar çıkardı. Sovyet otomobil "invalidka" nın ücretsiz onarımı, iki buçuk yıllık operasyondan sonra gerçekleştirildi. Sahibi, motorlu bebek arabasını iki buçuk yıl daha kullandıktan sonra sosyal güvenliğe teslim etti ve yenisini aldı. Bu tür araçları alan tüm engelliler gelecekte bunları kullanmadı.

Sosyal güvenlik, engelliler için "A" ehliyeti gerektiren tekerlekli sandalye eğitimi düzenledi.

Yaratılış Tarihi

Serpukhov1952'den 1958'e kadar, otomobil fabrikası, geliştirme sırasında SZL olarak işaretlenen S-1L üç tekerlekli motorlu arabayı üretti. Onun yerini ünlü "morgunovka" aldı - kanvas üstlü ve açık gövdeli, dört tekerlekli tasarıma sahip bir SZA modeli.

SZA birçok yönden bu tür arabaların gereksinimlerini karşılamadı. Altmışlı yıllarda MZMA, NAMI ve ZIL uzmanlarıyla birlikte başlayan yeni nesil otomobillerin geliştirilmesinin nedeni buydu. SMZ-NAMI-086 endeksini alan oluşturulan prototip "Sputnik" hiçbir zaman seri üretime alınmadı ve Serpukhov'daki otomobil fabrikası dört tekerlekli bir "flaşör" üretmeye devam etti.

SMZ'nin tasarım departmanı, yalnızca yetmişli yılların başında yeni nesil motorlu bebek arabaları geliştirmeye başladı ve oluşturulan arabayı SMZ-SZD endeksi altında seri üretime soktu.

Sovyet döneminde motorlu arabaların ana üniteleri, tertibatları ve bileşenleri, bakım kolaylığı, bulunabilirliği ve yeterli güvenilirliği nedeniyle araçların el yapımı imalatında yaygın olarak kullanıldı. Bu tür ev yapımı ürünlerin açıklamaları ve tasarım özellikleri, "Gençlik Teknolojisi" ve "Modeleyici-Yapıcı" dergilerinde yaygın olarak yayınlandı. Sosyal Güvenlik yetkilileri genellikle hizmet dışı bırakılan SMZ-S3D "geçersiz" modelleri Genç Teknisyen İstasyonlarına ve Öncü Evlere aktardı ve burada benzer amaçlarla kullanıldılar ve genç neslin otomotiv endüstrisini incelemesini mümkün kıldı.

Özellikler

SSCB'den "geçersiz" araba, arkadan çekişli, çift sedan, iki kapılı bir coupe gövdesi, kürek değiştiricili üç kollu direksiyon simidi, arka motorla donatılmıştı. Spor arabalar için tipik olan kriterlere rağmen, bilinçli bir araba endüstrisinin buluşu çok farklı görünüyor. "Engelli bir kadının" fotoğrafı sizi bir stupora sürükleyebilir, ancak 27 yıldır böyle bir tasarım düşüncesi mucizesi üretildi. 1970'den 1997'ye kadar olan dönemde, Serpukhov Otomobil Fabrikasının konveyörlerinden 223 binden fazla araba çıktı.

Motorlu arabanın gövdesi damgalı bileşenlerden yapılmıştır. 2825 milimetre uzunluğunda, engelli araba etkileyici bir ağırlığa sahipti - 498 kilogram, örneğin aynı Oka ile karşılaştırıldığında oldukça fazlaydı: dört kişilik bir araba 620 kilogramdı.

Motor aralığı

Seri üretimin ilk birkaç yılında, motorlu bebek arabası, IZH-Planet 2 motosikletinden ödünç alınan 12 beygir gücünde tek silindirli 350 cc motorla donatıldı. Kısa bir süre sonra, SSCB'den engelli bir araba, IZH-Planet 3'ten 14 beygir gücünde bir motorla donatılmaya başlandı. Artan operasyonel yükleri göz önünde bulunduran mühendisler, çalışma ömürlerini ve esnekliklerini artırmak için motorları zorlamaya karar verdiler. Santral, havayı silindirlerden geçiren bir cebri hava soğutma sistemi ile desteklendi. Kompakt bir "geçersiz" FDD'de yanıcı bir karışımın tüketimi oldukça büyüktü: 100 kilometrede7 litre yağ-benzin karışımı tüketildi. Akaryakıt deposunun hacmi 18 litreydi ve bu tür iştahlar, o yıllarda sadece yakıt fiyatlarının düşük olması nedeniyle sahipleri isyan etmedi.

Şasi

"Geçersiz" motorla eşleştirildi, tipik bir motosiklet vites değiştirme algoritmasına sahip dört vitesli bir manuel şanzımandı: boş vites birinci ve ikinci aşamalar arasındaydı ve vitesler sıralıydı. Arabanın geri vitesi, ayrı bir kol ile çalıştırılan geri vites sayesinde gerçekleştiriliyordu.

Araç süspansiyonu "geçersiz" bağımsız, burulma tipi, önde iki kollu tasarımlı, arkada - tek kollu. 10 inçlik tekerlekler çelik katlanabilir disklerle donatılmıştır. Fren sistemi, tambur mekanizmaları ve bir el koluna bağlı bir hidrolik tahrik ile temsil edilir.

Üretici maksimum hızı 60 km / s olarak belirtti, ancak pratikte motorlu araba yalnızca 30-40 km / s'ye kadar hızlandırılabilir. Engelli kadına takılan motosikletin motoru acımasızca sigara içiyordu ve çok gürültülüydü, bu sayede motorlu arabayı görüş alanında görünmeden birkaç dakika önce duymak mümkün oldu. Böyle bir arabada rahat bir yolculuk demek zor ama yine de köylerde ve illerde yollarda bulunabilir.

Sovyet "engelli kadın" hakkındaki mitler ve gerçekler

Geçen yüzyılın sonunda ülkenin çeşitli yerlerinde gümbürtüsü duyulmaya başlayan minicik araba ilgi gördüçok dikkat çekti ve "geçersiz" olarak adlandırıldı. Çok sayıda fotoğrafa yansıyan mütevazı boyutları ve sıra dışı görünümüne rağmen, "geçersiz", engellilerin hareketi için tasarlanmış özel bir araç olarak önemli bir görevi yerine getirdi.

Belki de, sıradan sürücülerin motorlu bir arabanın teknik bileşeni hakkında doğru dürüst bir fikre sahip olmamasına neden olan bu özellikti. Bu bağlamda, sıradan vatandaşlar, mevcut gerçeklerle çelişen çok sayıda efsanenin ortaya çıkması için mükemmel bir zemin görevi gören "geçersiz" araba hakkında büyük ölçüde yanılıyordu.

Efsane: SMZ-SZD, flaşörün yükseltilmiş bir versiyonudur

Sovyet döneminde üretilen arabaların çoğu evrimsel bir gelişime sahipti: örneğin, VAZ-2106, VAZ-2103'ten dönüştürülmüş ve "kırkıncı" Moskvich, AZLK M- temelinde geliştirilmiştir. 412.

Serpukhov fabrikasının yazarlığının motorlu taşıtının üçüncü nesli arasındaki temel fark, aslında, Izhevsk makine yapım fabrikasından yeni bir motor temelinde yaratılmış olması ve bir Tamamen metal gövde kapalı tip olmasına rağmen, projenin ilk aşamalarında malzeme olarak fiberglas teklif edildi. Hem arka hem de ön süspansiyonda, arka kol burulma çubukları klasik yayların yerini almıştır.

Önceki modelle, "engelli" araba, diğer tüm açılardan yalnızca dört tekerlekli çift motorlu bir araba konsepti ile birleştirilmiştir. SMZ-SZD tamamen bağımsız bir tasarımdır.

İşte bu nedenle SMZ-S3D, selefiyle yalnızca konseptle - iki koltuklu dört tekerlekli motorlu araba - birleşen bağımsız bir tasarım olarak düşünülmelidir.

Efsane: SMZ-FDD zamanına göre çok ilkeldi

Çoğu sürücü için "geçersiz" çok sefil ve geri kalmış bir arabaydı. Hem teknik bileşeni - iki zamanlı tek silindirli bir motor hem de düz pencereli görünümü, basit ama işlevsel bir dış cephe ve bu şekilde tam bir iç eksiklik (ikincisi, bu arada, sayısız fotoğrafa yansıyor) motorlu bir bebek arabasına modern bir araç gibi davranmaya izin verir. Araba "geçersiz", ancak birçok tasarım çözümünde ve benzersiz özelliklerde oldukça ilerici ve bir dereceye kadar yenilikçi bir araçtı.

Zamanının standartlarına göre, SMZ-SZD'de kullanılan düzlem paralel tasarımı çok alakalıydı. Otomobil, bağımsız süspansiyon, enine motor, bağımsız ön süspansiyon, kabloyla çalışan debriyaj, hidrolik fren sistemi, otomotiv optiği ve bir sepet için oldukça iyi olan 12 voltluk elektrikli ekipmanla birleştirilmiş kremayer direksiyon ile donatıldı.

Gerçek: Motosiklet motoru yeterince güçlü değildi

Sovyet sürücüleri çok şüpheciydi ve bazen motorlu vagon konusunda tamamen olumsuzdu.arabaların akışını önemli ölçüde yavaşlatıyor.

12 beygir gücüne düşürülen IZH-P2 motoru, neredeyse 500 kilogram ağırlığındaki bir otomobil için yeterli değildi ve bu da otomobilin dinamik performansını etkiledi. Bu nedenle, 1971 sonbaharından bu yana, "geçersizler", IZH-P3 endeksini alan güç ünitesinin daha güçlü bir versiyonuyla donatılmaya başlandı. Bununla birlikte, 14 beygir gücünde bir motorun takılması sorunu çözmedi: güncellenmiş motorlu bebek arabası çok gürültülü, ancak son derece yavaş kaldı. On kilogramlık yükü ve iki yolcusu olan bir arabanın maksimum hızı sadece 55 km / s idi ve hızlanma dinamikleri açıkçası kötüydü. Maalesef üretici, engelli arabaya daha güçlü bir motor takma seçeneğini düşünmedi.

Mit: Her tekerlekli sandalye, her engelli kişiye süresiz ve ücretsiz olarak verildi

Seksenlerin sonunda SMZ-SZD'nin maliyeti 1100 rubleydi. Sosyal güvenlik kurumları engellilere motorlu tekerlekli sandalye dağıttı ve hem tam hem de kısmi ödeme seçeneği sundu. Araba, yalnızca birinci grubun engellilerine ücretsiz olarak verildi: Büyük Vatanseverlik Savaşı gazileri, Silahlı Kuvvetlerde veya işte hizmet ederken engelli olan kişiler. Üçüncü grubun engellileri için yaklaşık 220 ruble fiyatla motorlu bir bebek arabası teklif edildi, ancak beş ila yedi yıl boyunca sıraya girmesi gerekiyordu.

Bir arabanın "geçersiz" verilmesi için koşullar, beş yıllık bir kullanım ve tek kullanımlık olarak kabul edildinakliyenin alındığı tarihten itibaren iki buçuk yıl sonra revizyon. Engelli bir kişi ancak önceki model Sosyal Güvenlik yetkililerine teslim edildikten sonra yeni bir kopya alabilir. Ancak bu teoride, ancak pratikte bazı engellilerin arka arkaya birkaç araba çalıştırabileceği ortaya çıktı. Alınan "engelli kadının" beş yıl boyunca ihtiyaç duyulmaması nedeniyle kullanılmadığı durumlar oldu, ancak insanlar devletten bu tür hediyeleri reddetmedi.

Engelli olmadan önce araba kullanan bir engellinin ehliyetine tüm kategorilerin üzeri çizilerek "motosiklet" işareti konuldu. Daha önce ehliyeti olmayan engelliler için motorlu tekerlekli sandalye kullanmayı öğretmek için özel kurslar düzenlendi. Eğitimi tamamladıktan sonra, yalnızca "engellilerin" araba kullanmasına izin veren özel bir kategoride özel bir sertifika verildi. Bu tür ulaşımın trafik polisleri tarafından belgeleri kontrol etmek için durdurulmadığına dikkat edilmelidir.

Hem bir gerçek hem de bir efsane: Kışın motorlu bir arabanın çalışması imkansızdı

SMZ-SZD'deki tüm sürücülerin aşina olduğu bir ısıtma sisteminin olmaması, takılı motosiklet motorundan kaynaklanıyordu. Buna rağmen, otomobil, hava soğutmalı motorlarla donatılmış otomobiller için tipik olan otonom bir benzinli ısıtıcı ile donatıldı. Isıtıcı oldukça kaprisliydi ve bakımı talep ediyordu, ancak otomobilin iç kısmının ısınmasına izin verdi.kabul edilebilir sıcaklık.

Standart bir ısıtma sisteminin olmaması, "özürlüler" için dezavantajdan daha fazla avantajdı, çünkü sahipleri, geçen yüzyılın yetmişli yıllarından beri, suyu günlük olarak değiştirme ihtiyacından kurtardı. Zhiguli'nin sahipleri antifriz kullanırken, geri kalan tüm araçlar düşük sıcaklıklarda donan normal su kullandı.

Teoride, engelli bir araba kış mevsiminde çalışmaya aynı Volga veya Moskvich'ten çok daha uygundu, çünkü motoru kolayca çalıştırıldı, ancak pratikte diyafram yakıt pompasının içinde anında donmanın oluştuğu ortaya çıktı. motorun çalışmayı reddettiği ve hareket halindeyken durduğu için yoğuşma. Bu nedenle, soğuk mevsimde, çoğu engelli SMZ-FDD'yi çalıştırmadı.

Gerçek: motorlu bebek arabası, Serpukhov Otomobil Fabrikasının en büyük modeliydi

Yetmişli yıllarda Serpukhov'daki otomobil fabrikasındaki üretim hızı, nicel göstergeleri iyileştirmek ve o sırada tüm Sovyet fabrikaları için çok tipik olan planı aşmak için aktif olarak artmaya başladı. Bu nedenle tesis, en kısa sürede yıllık on binden fazla motorlu bebek arabası üretimi ile yeni bir seviyeye ulaştı. Yetmişlerin ortasına düşen zirve döneminde, yılda 20 binden fazla "geçersiz" üretildi. Tüm üretim dönemi için - 1970'den1997 - 230 binden fazla SMZ-SZD ve bir el ve bir ayakla araba kullanan insanlar için tasarlanan SMZ-SZE modifikasyonu, Serpukhov Otomobil Fabrikası'nın konveyöründen ayrıldı.

BDT ülkelerinin topraklarında, ne öncesinde ne de sonrasında, bu kadar miktarlarda engelliler için tek bir araba üretilmedi. Serpukhov'un kompakt, sıradışı ve oldukça eğlenceli arabası binlerce engelli insana hareket özgürlüğü verebildi.