Motosiklet "Ural M-67-36": bir karbüratör montajı

2024 Yazar: Erin Ralphs | [email protected]. Son düzenleme: 2024-02-19 19:38

Irbit'teki motosiklet fabrikası, güçlü bir çerçeve, bir boxer motor, tahrik tekerleğinin kardan tahriki ve vazgeçilmez bir yan römork gibi tuhaf bir tasarıma sahip ağır motosikletler üretti. Yıllar geçtikçe, bazı elemanlar ve bileşenler değişti, ancak makinelerin genel konsepti değişmedi. 1976'da Ural M-67-36 motosikletinin üretimi başladı ve 1984'ün başına kadar devam etti.

Motor ve şanzıman

Motosiklet, 36 beygir gücüne kadar dört zamanlı benzinli bir motor kullanıyordu. Tork, iki diskle donatılmış, otomotiv tipi bir debriyaj - kuru aracılığıyla dört vitesli bir şanzımana beslendi. Kutu ile arka tekerlek dişli kutusu arasına bir kardan mili yerleştirildi. Ural M-67-36 motosikletinin teknik özellikleri, sepetten çekişli versiyonda önemli ölçüde artırıldı. Tahrik, arka tekerlek dişli kutusundan yan treylerin tekerlek göbeğine geçen bir şaft tarafından gerçekleştirildi. Ancak, bu tür makineler oldukça nadirdir. Motosikletlerin ana kısmı klasik 2WD versiyonunda piyasaya sürüldü.

Güç sistemi

Ural M-67-36 motosikletinde yakıt depolamak için çerçevenin üstüne monte edilmiş bir tank kullanıldı. Depoda sadece 19 litre yakıt vardı ve bu sadece 220-230 km için yeterliydi. Yüksek yakıt tüketimi, tam yüklendiğinde neredeyse 600 kg'a ulaşabilen makinenin önemli ağırlığı ile ilişkilendirildi. Kaprisli gıda sistemi de katkıda bulundu. Düzenli olarak, motosikletler, hassas ve senkronize ayar gerektiren iki K-301G karbüratörle donatıldı. Bu nedenle, bazı sahipler diğer ekipmanlardan bir Ural M-67-36 motosikletine bir karbüratör takar.

Hazırlık

Dönüştürmeye başlamadan önce, karter ve dişli kutusunun üzerinde yer açın. Burası, büyük boyutlu bir karbüratör yerleştirmek için en uygun yerdir. Montaj yeri belirlendikten sonra emme manifoldunun hesaplanması ve imalatının yapılması gerekmektedir. Motorun kendisinin dikkatli bir şekilde kontrol edilmesi ve ateşleme sisteminin ayarlanması gerekir, çünkü bu aynı zamanda yaygın bir sorun kaynağıdır.

Ve en önemli nokta en uygun karbüratör modelinin seçimidir. Bunu seçerken, temelde bir otomobil motorundan farklı olan bir motosiklet motorunun çalışmasının özelliklerini dikkate almak gerekir. Ek olarak, arabaların cihazları düşürüldüğünde iyi davranmazlar - yakıt sızdırabilir ve sıcak motor parçalarıyla temas ederse tutuşabilir.

Bu düşüncelere dayanarak, durmalıyıztamamen motosiklet modellerinde seçiminiz. En sık kullanılan seçenekler, ev tipi cihaz K28G veya Japon cihazları Mikuni veya Keihin'dir.

Kurulum

Karbüratör satın aldıktan sonra giriş boruları yapmak gerekir. İmalatlarında, silindirlerin üzerindeki giriş kanallarının çapına karşılık gelen iç çapa sahip borular kullanılmalıdır. Sol ve sağ silindirlerdeki memelerin şekli ve uzunluğu aynı olmalıdır. Branşman borularının uçlarında, silindirlere güvenli ve sızdırmaz bir şekilde bağlanacakları flanşların yapılması gerekir. Boruların içinde oluşan dikişler, yakıt karışımının akışını döndüreceği ve motor performansını bozacağı için zımparalanmalıdır.

Borular yapıldıktan sonra motora monte edilmeli ve karbüratöre bağlanmalıdır. Bunun için genellikle soğutma sisteminden kauçuk hortumlar kullanılır. Hortumun bir ucu boruya, diğeri - karbüratöre monte edilmiş özel bir tişört üzerine konur. Hortumlar bant veya yaylı kelepçelerle kapatılmıştır. Bundan sonra karbüratöre uygun boyutta bir hava filtresi takmak gerekir. Kolu tek bir kontrol kablosuna uyarladıktan sonra, olası kusurları kademeli olarak ortadan kaldırarak motosikleti hareket halindeyken denemeye başlayabilirsiniz.