GDR Arabaları: modellere genel bakış

2024 Yazar: Erin Ralphs | [email protected]. Son düzenleme: 2024-02-19 19:55

İkinci Dünya Savaşı sonrası işgal altındaki Almanya'da otomotiv endüstrisinin iyi kökleri vardı. GDR veya Alman Demokratik Cumhuriyeti, s alt bir tarım ülkesi değildi. Auto Union gibi bir endüstriyel holdingin fabrikaları, bir BMW şubesi ve birkaç küçük işletme burada kaldı. Ayrılmadan önce, Alman mühendisler aynı eğitim kurumlarında okudular, bu nedenle ülkenin bilimsel ve endüstriyel temeli yüksek seviyedeydi. Doğu Almanya'nın otomotiv endüstrisi sonunda bizi nasıl şaşırttı?

GDR araba filosu

GDR arabalarında iyi bir çeşitlilik vardı. Tüm "Trabants", "Wartburgs", EMW, "Horchs", "Zwickau" ve DKV tarafından mevcut ve iyi bilinen burada üretildi. Almanya'nın Sovyet bölgesindeki binek otomobillerinin başlıca ayırt edici özellikleri şunlardır:

• önden çekişli tasarım;
• iki zamanlı motor;
• Ekonomik Duroplast gövde (çoğunlukla);
• basit ve kaba vücut şekilleri.

Almanya'nın bölünmesinden sonra birçok işletme, altında büyük bir otomotiv holdinginde birleştirildi. IFA ("Ifa") adı. Çoğu zaman, IFA kamyonlar anlamına geliyordu. Aralarında en ünlü model - W50L - çok popülerdi ve popüler adı "Ellie"ydi.

GDR'nin arabalarına, modifikasyonlarına ve üretildikleri zamana daha yakından bakalım.

DKW - Alman arabası

Bu şirketin tarihi küçük bir bisiklet motoruyla başladı. İkinci Dünya Savaşı sırasında tesiste askeri üretim kuruldu. Ancak şirketin sahibi, ileriye nasıl bakılacağını biliyordu ve makul bir maliyetle daha güçlü bir motor geliştirmeye önceden özen gösterdi. Fikir, neredeyse herkesin karşılayabileceği bir araba yaratmaktı.

Savaştan önce DKW-F1 modeli üretildi. İki silindirli hava soğutmalı bir arabaydı. Bağımsız bir süspansiyon ve sabit hız mafsalları veya CV mafsalları vardı. "GDR'den bir araba" - DKW-F8 modeli bu şekilde çağrılabilirdi. Onun dışında kombi gövdede bile üretilen bir F9 modeli vardı. Bu makinelerin tümü önden çekişli tasarım ve hava soğutmalı güç aktarma organları ile karakterize edildi.

DKV üreten fabrikalar Zwickau ve Eisenach'ta bulunuyordu. F8 ve F9 modelleri için otomobilin markasının ön eki IFA idi. Bu onun GDR'nin birleşik otomobil kaygısına ait olduğundan bahsediyordu.

Zwickau AWZ P70

Zwickau, DKW'den sonraki gelişmeydi. Deri kaplı kontrplak gövde yerine plastik - duroplast - kullanılmaya başlandı. Damgalanması kolay bir fenolik reçine kompozit bileşiktir.pamuk tiftiği ilavesiyle. Üretim kolaylığı, hafifliği ve göreceli gücü nedeniyle malzeme, ekonomik arabalar arasında hızla popülerlik kazandı.

Selefi DKW-F8 gibi, Zwickau da enine bir motora sahipti. Zaten su soğutması ve 12 voltluk bir yerleşik ağ vardı. Şanzıman üç vitesliydi. Tasarım özelliklerinden vites değiştirme kablosuna dikkat edilmelidir. Direk radyatörden geçer. Teknik özellikleri şaşırtabilecek olan Doğu Almanya'nın arabaları bugün onları hayran bırakıyor.

AWZ P70, 1955'te montaj hattından çıktı ve bazı kusurları vardı. Özellikle bagaj bölmesine erişmek için arka koltukları indirmek gerekiyordu. Ayrıca açılır yan pencereler de yoktu. Bir yıl sonra, geniş bir gövdeye ve yalıtımlı suni deriden yapılmış hafif bir çatıya sahip bir kombi çeşidi ortaya çıktı. Bir yıl sonra, önemli ölçüde yeniden tasarlanmış bir gövdeye sahip bir spor model piyasaya sürüldü, ancak motor bu arabalar için standarttı.

Popüler Trabant

Trabant Almanca'da "Uydu" anlamına gelir. Bu ikonik makinenin piyasaya sürülmesi, ilk Sovyet uydusunun uzaya fırlatıldığı 1957'de başladı. P70'in öncülleri de dahil olmak üzere Trabant markası altında üretilen toplam otomobil sayısı 3 milyonu aştı. GDR'nin bu otomobil markası, ülkenin gerçek bir simgesiydi. "Trabi" yi nasıl azarladıkları önemli değil ve bu araba sayesinde, çok sayıda nüfus "tekerleklere binmeyi" başardı. Peki bu araba neydi?

Tıpkı selefi Zwickau R70 gibi, Trabant R50 (ve P60 ve P601 versiyonları) metal bir çerçeve üzerinde bir duroplast gövdeye sahipti. Güç ünitesi, sadece 26 hp kapasiteli iki zamanlıydı. İle birlikte. ve 0,5 veya 0,6 litre hacme sahipti. Motor soğutması havaydı. Karbüratöre yakıt, motor bölmesinde burada bulunan gaz deposundan yerçekimi ile sağlandı. Dumanlı motor daha sonra büyük bir eksi oldu. Onun yüzünden Trabant'ın bir takma adı vardı - "ortak bir kaska sahip dört kişilik bir motosiklet."

Ön ve arka süspansiyonlar bağımsızdı. Yapısal olarak, bu enine yaylar üzerinde yapıldı. Dişli kremayer ve pinyon sayesinde hassas direksiyon gerçekleştirildi. Engellilere yönelik araçların bir kısmında yarı otomatik şanzıman vardı. Vitesler sürücü tarafından manuel olarak çalıştırıldı ve debriyaj özel bir elektromekanik düzenek ile otomatik olarak yapıldı.

1988'de Trabant, P1.1 modeline güncellendi. Ana değişiklik, yeni 41 hp WV Polo motorudur. İle birlikte. ve 1.1 litre çalışma hacmi ile. Klasik sedanın yanı sıra istasyon vagonunda Trabant üretildi. Ordu ve avcılar için açık tip bir koz modeli de vardı. Tarihi sanayi ile birlikte gelişen GDR'nin binek otomobilleri, nüfusa en yakın hale geliyor. Trabi o arabalardan biri.

GDR'den"Wartburg"

GDR'nin Wartburg otomobil markası, Trabant'tan sonra en ünlü ikinci markadır. Bu arabalar toplandıFabrika 1956'dan beri Eisenach'ta. Otomobilin temeli, daha önce üretilen "Ifa F9" veya DKV F9 idi. Model adı Wartburg 311'di. Trabant ve öncüllerinin aksine, Wartburg'un yapısında daha fazla metal vardı. Gövde daha büyüktü, bu nedenle arabanın içi çok daha genişti.

311 Wartburg'un güç ünitesi 3 silindirli iki zamanlıydı. Normal bir yağlama sistemi henüz icat edilmemiştir. Bu nedenle egzoz borusundan beton duman çıkıyordu ve motor çalışırken karakteristik bir motosiklet gürültüsü duyuldu. Ayrıca, Trabant'ın aksine Wartburg su soğutmalıydı. Modelin artıları arasında o yıllara göre oldukça modern bir görünüm yer alıyor.

1965'te "Wartburg" modernizasyondan geçiyor. Gövde önemli ölçüde yeniden tasarlandı. Yuvarlak çizgiler yavaş yavaş düz çizgilerle değiştirilir. Değişiklik, 353 sayısını aldı. Geniş, geniş bagaj, istasyon vagonu ve pikap modellerinde daha da dönüştürüldü. Arabanın görünümü biraz Sovyet VAZ-2101'i andırıyordu. Modelin ana dezavantajı aynı 2 zamanlı motordu. Küçük ölçekli üretim, aynı Trabi'nin aksine Wartburg'u daha pahalı hale getirdi. Ancak genel olarak fiyatı uygundu ve otomobil komşu ülkelere başarıyla ihraç edildi.

Wartburg'un son modernizasyonu 1988'de gerçekleşti. Daha sonra araba 1.3 numarasını aldı ve WV Polo'dan 1.3 litre hacimli normal bir motor aldı. Ancak, genel teknolojik boşluk zaten güçlüydü ve 1991'deTesis, Opel tarafından satın alındı. Bugün, Doğu Almanya'nın diğer arabaları gibi Wartburg da nadir bulunuyor.

Sovyet BMW'leri

BMW fabrikalarından birinin Sovyet Almanyası (veya GDR) topraklarında kaldığı biliniyor. Aynı zamanda kamulaştırılan bu işletmede ne tür arabalar üretildi? Savaşın bitmesinden hemen sonra BMW 321 ve BMW 327 burada üretildi. Son model o zamanların klasik bir spor otomobiliydi. Otomobilin oldukça çekici görünümünün arkasında 6 silindirli ve neredeyse 2 litrelik bir motor vardı. Yakıt motora 2 karbüratörden girdi. 327 modeli 125 km/sa hıza çıkabilir.

GDR'nin oluşumundan sonra BMW markasını kullanmak imkansız hale geldi. Bu nedenle, kendi tanımı yapıldı - çeviride "Eisenach Motor İşleri" anlamına gelen EMW. Ve 1949'daki yeni girişimin ilk modeli EMW 340'dı. Yeniden tasarlanmış bir BMW 326 ve aslında GDR'nin ilk kendi arabasıydı. Gövde tamamen yeniden yapıldı ve güç ünitesi neredeyse değişmeden kaldı. Artık beşimiz arabaya binebiliriz. Tork 4200 rpm'ye yükseltildi. Doğru, daha büyük kütle nedeniyle maksimum hız daha az oldu - 120 km / s.

EMW 340'ın 3 modifikasyonu vardı: sedan, istasyon vagonu veya kombi ve ahşaptan yapılmış bir minibüs. Araba polis gibi kamu hizmetlerinde, sağlık kurumlarında ve devlet kurumlarında aktif olarak kullanıldı. Bugün bu arabaların çoğu retro sergilere katılıyor ve oldukça aktif bir yaşam sürüyor. BirçokEMW'nin teknik çözümleri kullanılmış ve ardından Wartburg 311'de uygulanmıştır. GDR'nin gerçek arabaları, açıklaması bu makalede bulunabilecek fotoğraflar bugün gerçek nadirdir.

Pist yarışları için araba - "Melkus RS1000"

Heinz Melkus yönetiminde küçük bir atölye tarafından monte edilen Doğu Almanya'dan bir yarış arabasından bahsediyoruz. Bu adam hevesli bir devre yarışçısıydı. İlk önce bir sürücü kursu açtı ve ardından Wartburg'ları temel alan yarış arabalarını bir araya getirme fikri ortaya çıktı.

1959'da Melkus'un ilk spor versiyonu çıktı. Modelin adı basitti: "Melkus-Wartburg". 1968'de, bir fiberglas spor kupası şeklinde bir gövde üzerinde çalışmaya başladı. Bu modelde martı kanadı kapılar varsayılmıştır. Güç ünitesi olarak 1-1.2 litre hacimli 70 veya 90 beygir gücünde bir motor kullanıldı. Onun sayesinde bir yarış arabası 165 km / s hıza (9 saniyede 100 km / s'ye kadar) ulaşabilir. Bu değişiklik Melkus RS1000 olarak adlandırıldı. Toplamda yaklaşık 100 kopya yayınlandı. Ne yazık ki, Heinz'in ölümünden sonra spor araba üretme işine devam etmek mümkün olmadı.

4WD arabaları

GDR'nin arabaları, kapsanmayan gerçek dört tekerlekten çekişli (4 x 4) arabalar olmasına rağmen, arazi kabiliyetiyle övünemezdi. İlki "Horch" idi. Dıştan, bir Horch 901'di, ancak farklı bir adı vardı - HK1. Buraya 80 beygir gücünde V şeklinde bir motor kuruldu. İle birlikte. 3,6 litre hacme sahip.

İkinci dört tekerlekten çekişli arabaEisenach'taki eski BMW şubesinde üretildi. Ana adı P1'dir, ancak başka seçenekler de vardı: EMW 325/3, KFZ 3. Araba, 55 beygirlik 2 litrelik 6 silindirli bir güç ünitesine sahipti. İle birlikte. Tesis Wartburgs için tamamen yeniden inşa edilmeden önce yaklaşık 160 parça P1 üretmeyi başardılar.

P2, GDR'nin ana dört tekerlekten çekiş modeli olarak kabul edildi. 1955'ten 1958'e kadar gizli "Object 37" üzerinde üretildi. Bu süre zarfında yaklaşık 1800 adet üretildi. Dışarıdan, araba oldukça çirkindi. Gövdenin açısal düzlemlerinin üretimi yalnızca ucuzdu. Ancak bu görünümün arkasında, 65 hp'de 2,4 litre hacimli güçlü bir 6 silindirli motor saklanıyordu. İle birlikte. ve kısa bir dört tekerlekten çekiş tabanı.

GDR tasarımcılarının son geliştirmesi P3 modeliydi. Yerden yükseklik daha da arttı - 330 mm. Motorlu "atların" sayısı da 75'e yükseldi. Vücudun görünümü de daha prezentabl hale geldi. 4 vitesli bir manuel şanzıman ve 2 vitesli bir transfer kutusu vardı. Merkez diferansiyelini bloke etmek mümkündü.

Hafif kamyon "Barkas"

IFA markasını taşıyan GDR'nin arabaları, aslında farklı işletmelerin ürünlerini içeriyordu. Ünlü minibüs ve hafif kamyonlardan biri de "Barkas" idi. Wartburg'dan iki zamanlı bir motor elbette en iyi çözüm değil. Aynı zamanda, "Barkas", her tekerlek için burulma çubuklarında bağımsız bir süspansiyona sahipti. Önden çekiş sayesinde minibüslerin yolcu kabinindeki zeminazami derecede hafife alındı. Bu, çok fazla iç alan ekledi.

3 silindirli 1 litre hacimli motor, 8 kişilik bir minibüsü 100 km/s hıza çıkardı. "Barkas"ın ilk versiyonu V 901/2 adını taşıyordu ve zaten sürgülü bir yan kapıya sahipti. Böyle bir araba 1951-1957'de üretildi.

IZH'den motorlu bir arabanın modifikasyonları yapıldıktan sonra: "Moskvich 412". Böyle bir numuneye Barkas B1000 adı verildi. Daha sonra, 1989'da Barkas'a bir WV dizel 4 zamanlı motor kuruldu. Model dizini B1000-1 olarak değiştirildi.

"Barkas B1000"in ana üssü çok sayıda uzmanlık aldı. İşte:

• minibüsler uygun;
• ambulans arabası;
• itfaiye araçları;
• canlandırma için araba;
• izotermal minibüsler.

GDR "Barkas" arabaları büyük talep gördü. Üretimlerinin tamamı boyunca neredeyse 180.000 adet üretildi.

IFA kamyonları

"IFA kamyonu" ifadesinin arkasında, belirli bir arabanın belirli bir endişeye ait olduğunu ayırt etmek zordur. Bir zamanlar çok fazla kafa karışıklığı vardı, ama sonunda popüler isimle W50L arabası "Ellie" bir IFA kamyonu olarak kabul edilir. Adındaki W harfi, bu arabanın tasarlandığı şehir - Werdau ve L harfi - üretildiği şehir - Ludwigsfelde, 50 sayısı kamyonun olduğunu gösterir. 50 centner veya 5 ton taşıyabilir.

IFA W50L vardı110 hp ile ilk dizel güç ünitesi s. ve değişiklikten sonra - 125 litreden. İle birlikte. Bu kamyon için çok sayıda özellik üretildi. Her zaman itfaiyeciler, vinçler, damperli kamyonlar, sondaj kuleleri vardı. Bir GDR askeri kamyonunun fotoğrafı da tam olarak W50L'yi gösterebilir.

Elli kamyonu büyük talep gördü ve sadece Doğu Almanya'da değil, yurt dışında da çok popülerdi. SSCB ayrıca damperli kamyon ve kasa kamyonunun modifikasyonlarını aktif olarak kullandı. 25 yıllık süre boyunca 570.000'den fazla ünite montaj hattından çıktı.

Robur kamyonlar

"Robur", 1961'den beri Zittau kasabasında üretilen orta sınıf bir kamyondu. LO 2500 modeli 2,5 tona kadar yük taşıyabiliyor. Ayrıca LD 2500'ün dizel versiyonu ve 1800 kg yük alan LO 1800A'nın dört tekerlekten çekişli askeri versiyonu da vardı.

1973 yılında taşıma kapasitesinin artırılması yönünde bir değişiklik oldu. Şimdi dizel araba 2,6 ton ve benzinli arabalar - 3 ve 2 ton kaldırdı. Güç üniteleri daha güçlü hale geldi. 75 "at" benzinli "Robur" ve 70 - dizel almaya başladı. Arabanın kabini değişmeden kaldı ve ayrıca 3 kişiyi ağırladı.

Araba, IFA W50L kadar popüler değildi ve 70'lerin ortalarında modası geçti. Fotoğrafları bu makalede görülebilen GDR'nin hemen hemen tüm kamyonları basit açısal şekillere sahipti. Ama asıl gecikme elbette teknikti.

Kullanışlı station wagon multicar

GDR'nin Arabalarıaraba ve kamyonlardan oluşan bir filodan oluşuyordu. Ama bunların arasında Multicar gibi ürünler de vardı. Bunlar çeşitli amaçlar için hafif kamyonlardır. Multicar üreten şirketin adı Multicar'dı. 2005'e kadar vardı.

GDR'nin ilk çoklu arabaları, depolarda ve fabrika binalarında malların teslimatı için tasarlandı. Bunlar dizel araçlar DK2002 ve DK2003. Daha sonra değiştirilmiş bir DK2004, Multicar M21 olarak adlandırıldı. Bu kamyon da sürekli olarak geliştirildi. İlk başta sürücü sadece ayakta durabiliyorsa, oturdu ve sonunda çoklu aracın kabini çift oldu.

GDR otobüsleri

Otomobil ve kamyon filosuna ek olarak, DDR'de bir otobüs imalat şirketi vardı. Özel girişim Fritz Fleischer tarafından üretildiler. S1 ve S2 otobüs markaları IFA H6B'ye dayanıyordu. 70'lerde, ilk modeller için gövdeler ve isim değiştirildi: sırasıyla S4 ve S5. GDR markası S4, S5'in 80'lerin sonuna kadar arabaları harika bir hizmet verdi, çünkü Birlik'te yabancı "Ikarus" dışında başka otobüs yoktu.

Sonuç yerine

GDR arabalarının modellerine bakarken, tarihin bütün bir katmanını öğrenirsiniz. Köşeli ve sade görünümlü arabalar o zamanların insanlarının tam teşekküllü yardımcılarıydı. Ve şu anda, GDR arabaları sadece nadirdir.