ZiS-154 - hibrit motorlu ilk yerli otomobil

2024 Yazar: Erin Ralphs | [email protected]. Son düzenleme: 2024-02-19 19:49

8 Aralık 1946, vagon düzenine sahip ilk yerli otobüs ZiS-154 test edildi. Ve bu onun tek özelliği değildi. Yeni otobüs, hibrit güç ünitesine sahip ilk Sovyet otomobili oldu. Yani, içinde sıralı bir şema uygulandı. İçinde içten yanmalı bir motor, bir jeneratörü döndürdü, bu da sırayla elektrik motorlarının beslendiği ve tahrik tekerleklerine tork ileten.

Başlangıç ve prototipler

Proje üzerindeki çalışmalar 1946 baharının başlarında başladı. Aynı yılın Mayıs ayına kadar, ZiS'de yeni bir otomobilin tasarımını üstlenen otobüsler için özel bir tasarım bürosu düzenlendi. Büroya A. I. Skerdzhiev başkanlık etti. Otobüsün tasarımının sıfırdan oluşturulmadığını belirtmekte fayda var. Yeni modelin prototipleri Amerikan GMC ve Mack idi. Bir vagon düzenine ve alüminyum alaşımdan yapılmış bir gövdeye sahip olan ve daha sonra ZiS-154'ün gövdesinin tasarımında kullanılan bu makinelerdi.

Yeni arabanın motoru da orijinal değildi. 110 litre kapasiteli iki zamanlı güç ünitesi. İle birlikte. (YaAZ-204D), doğası gereği bir "korsandı"GMC'den Amerikan motorunun bir kopyası. Moskova otobüslerinin SSCB'nin başkentinin 800. yıldönümü için yeni bir araba kabul etmesi gerekiyordu. Bu nedenle, yıldönümü kutlamaları sırasında öngörülemeyen durumlardan kaçınmak için, üretilen ZiS'in ilk 45 "örnek" kopyasında, yerli güç ünitesi, savaş yıllarında alınan bir GMC-4-71 dizel motorla değiştirildi. ödünç ver-lease müttefikleri.

Alüminyum otobüs

ZiS daha önce tamamen metal yük taşıyıcı gövdeli arabalar üretmediğinden, otobüsün tasarımına Tushino uçak fabrikasından uzmanların dahil edilmesine karar verildi. İki tasarım bürosunun ortak çalışması sonucunda, tasarımı birbirine benzer birkaç bölümden oluşan, çelik ve alüminyum profillerden yapılmış çerçevelerden oluşan bir taşıyıcı gövde oluşturuldu. Ayrıca ZiS-154'ün gövde yapısının MTB-82B troleybüs ve MTV-82 tramvay gövdeleriyle birleştirilmesine karar verildi. Tek fark, bu taşıma modları için rulmansız olmasıydı.

Otobüs iletimi

Güç ünitesi, otobüsün arka çıkıntısına enlemesine, beş kişilik bir kanepenin altına yerleştirildi. YaAZ-204 D dizel motor, bir kardan aracılığıyla dönüşü arkadan çekişli aksa ileten bir elektrik motoruna doğru akım sağlayan bir jeneratöre bağlandı. Hareket yönünün değiştirilmesi (ileri-geri), sürücü koltuğunun yakınında bulunan bir anahtar kullanılarak gerçekleştirildi. Geçişe ancak otobüs tamamen durduktan sonra izin verildi.

Değerelektrik iletiminin şüphesiz bir artısı olan gerekli çekiş gücü otomatik olarak ayarlandı. Bu bağlamda, sürücünün işi büyük ölçüde kolaylaştırılmıştır. Sırasıyla vites değiştirmeye ve şehir koşullarında önemli olan debriyaj pedalına basmaya gerek yoktu. Ancak bu kolaylık, ünitenin dikkatli ve en önemlisi nitelikli bakımını gerektiriyordu ve bu, sistemin yeniliği ve onu onarabilecek uzmanların eksikliği nedeniyle o zamanlar elbette büyük bir sorundu.

Ayrıca içten yanmalı motordan tekerleklere ulaşırken iletilen enerji, verimlilikte önemli kayıplarla ikiye katlandı. Bu da yüksek yakıt tüketimine yol açtı (100 km'de 65 litre). Bununla birlikte, yeni ZiS seri hale geldi. Temmuz ayının başında, Moskova otobüsleri fabrika tarafından üretilen ilk 7 arabayı saflarına aldı. Ve 7 Eylül'de filo 25 birim daha yenilendi.

Yolcuları sevindirmek için

Yolcu rahatlığı açısından otobüsün tasarımı oldukça başarılı çıktı. Salon, 34 koltuk dahil olmak üzere 60 koltuk için tasarlanmıştır. Koltuklar deri veya peluşla kaplandı. Kış dönemi için ZiS-154, iyi bir ısıtma sistemi ve yaz için havalandırma ile donatıldı. Daha fazla konfor ve yumuşak süspansiyon. Otobüs sorunsuz bir şekilde hızlandı, eşit hareket etti, bu önceki modellere kıyasla sadece bir otomobil mucizesiydi. Bununla birlikte, operasyon sırasında, sonuçta makinenin üretimden kaldırılmasına yol açan önemli bir dezavantaj ortaya çıktı.

Yeni otobüsün büyük sorunu

ZiS-154'teki tüm sorun motordu. Yüksek yakıt tüketimine ek olarak, YaAZ-204D'nin çok gürültülü olduğu ortaya çıktı. Aynı zamanda, hala acımasızca siyah egzoz içiyordu. Ama bu bile en kötüsü değildi. Zaman zaman, otobüsün dizeli dedikleri gibi "vitese geçti", yani bağımsız ve kontrolsüz bir şekilde hızını artırdı. Bunu durdurmak için sürücü yakıt hattını kapatmak zorunda kaldı. Ve motorun arabanın arkasında olduğunu hatırlarsanız, bu gerçekten ciddi bir problemdi.

"Boşluk", ZiS-154'ün gerçek bir belası haline geldi. Otobüsün güvenli çalışmasıyla ilgili talimatlarda bile sürücüye el ve ayak freni ile otobüsü durdurması talimatı verilmişti. Ardından, kondüktörden veya yolculardan birinden frenlemeye devam etmesini istemek zorunda kaldı ve hemen motor bölmesine gitti ve yakıt hattını sökerek motor enjektörlerine yakıt beslemesini kesti. Olayın ana nedenini kesin olarak bilmedikleri için tesisteki bu arızayı gideremediler.

Bu nedenle, zaten 1950'de, yani üretimin başlamasından üç yıl sonra, ZiS-154'ün seri üretimi tamamen durduruldu. Bununla birlikte, bu süre zarfında, tesis, otobüs filolarının kanca veya sahtekarlıktan kurtulmaya çalıştığı 1165 "mucize otobüs" üretmeyi başardı. Elbette otobüs, dönemi için bir yenilik olsa da çok başarısız oldu ve bu nedenle daha da geliştirilemedi.